دانلود کتاب زیباترین شعر دنیا
حسین پناهی شاعر، نویسنده، کارگردان و بازیگرایرانی بود که در تاریخ ۶ شهریور ۱۳۳۵ در دژکوه متولد شده و در ۱۴ مرداد ۱۳۸۳ در سن ۴۸ سالگی درگذشت.
وی پس از اتمام تحصیل در بهبهان به توصیه و خواست پدر برای تحصیل به مدرسه ایتالله گلپایگانی رفت و بعد از پایان تحصیلات برای ارشاد و راهنمایی مردم به محل زندگیاش بازگشت. چند ماهی در کسوت روحانیت به مردم خدمت کرد تا اینکه زنی برای پرسش مسئلهای که برایش پیش آمده بود پیش حسین رفت و از حسین پرسید که فضله موشی داخل روغن محلی که حاصل چند ماه زحمت و تلاشم بود افتاده است،ایا روغن نجس است؟
حسین پناهی با وجود اینکه میدانست روغن نجس است (روغن محلی معمولاً در تابستان از حرارت دادن کره به دست میآید و در هوای آزاد و با توجه به گرم بودن هوا در تابستان روغن همیشه به صورت مایع است)، ولی این را هم میدانست که حاصل چند ماه تلاش این زن روستایی، خرج سه چهار ماه خانوادهاش را باید تأمین کند، به زن گفت نه همان فضله و مقداری از اطراف آن را دربیاورد و بریزد دور، روغن دیگر مشکلی ندارد. بعد از این اتفاق بود که حسین علیرغم فشارهای اطرافیان نتوانست تحمل کند که در کسوت روحانیت باقی بماند. این اقدام حسین به طرد وی از خانواده نیز منجر شد. حسین به تهران آمد و در مدرسه هنری آناهیتا چهار سال درس خواند و دوره بازیگری و نمایشنامهنویسی را گذراند.
گفتگوی من و نـازی زیر چتر
نازی: بیا زیر چتر من که بارون خیست نکنه
می گم که خلی قشنگه که بشر تونسته آتیشو کشف بکنه
و قشنگتر اینه که
یاد گرفته گوجه را تو تابه ها
سرخ کنه و بعد بخوره
راسی راسی ؟ یه روزی
اگه گوجه هیچ کجا پیدا نشه
اون وقت بشر چکار کنه؟
کنه؟
من: هیچی نازی
دانشمندا تز می دن تا تابه ها را بخوریم
وقتی آهنا همه تموم بشه
اون وقت بشر
لباسارو می کنه و با هلهله
از روی آتیش می پره
نازی:
دوربین لوبیتل مهریه مو
اگه با هم بخوریم
هلهله های من وتو
چطوری ثبت می شه
من: عشق من
آب ها لنز مورب دارند
آدمو واروونه ثبتش می کنند
عکسمون تو آب برکه تا قیامت می مونه
نازی: رنگی یا سیاه سفید ؟
من: من سیاه و تو سفید …
شاید به این کتاب ها نیز علاقمند باشید:
تعداد بازدید: 3,555 بار
عنوان کتاب: زیباترین شعر دنیا (مجموعه اشعار)
شاعر: مرحوم حسین پناهی
گرد آورنده: آرتا رحیمی
تعداد صفحات کتاب: 70 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 934 کیلوبایت
نوع فایل: PDF
منبع: شهر کتاب
یک پاسخ
دیوان اشعار