میمون برهنه

شاید این مثال را شنیده باشید که اگر موهای یک شامپانزه یا گوریل را بزنید، می‌بینید چقدر شبیه به ما انسان‌ها می‌شوند. نام کتاب هم به همین قضیه اشاره دارد، میمونی که مویی ندارد و عریان است. و این میمون برهنه کسی نیست جز خود ما انسان‌ها(گونهٔ هوموساپینس) که شرایط فرگشت متفاوتی با دیگر هم‌نوعان نزدیک خود یعنی شامپانزه‌ها و گوریل‌ها داشته است. کلیات کتاب دربارهٔ رفتارشناسی و بررسی انسانِ امروزی است. نویسندهٔ کتاب، با جسارتی مثال‌زدنی انسان را نوع دیگری از جانوران و حیوانات دانسته و سعی به کشف خصوصیات فیزیکی، روانی، جنسی، اخلاقی، هوشی و… آن می‌کند.

انسان را با انواع جانوران مقایسه کرده و شناخت جدیدی از هوموساپینس‌ها ارائه می‌دهد. خلاصه این‌که، کتاب دربارهٔ خودِ ما انسان‌هاست.

بخش‌هایی از کتاب

نتیجهٔ مقایسهٔ انسان با سایر جنس‌های جانوری کشف خویشاوندی‌های دقیق است. از روی ساختمان دندان‌ها، دست‌ها، چشم‌ها و سایر صفات تشریحی، می‌توان گفت که انسان از پستانداران عالی و عجیب است… اگر تمام میمون‌ها را در یک ردیف قرار دهیم، انسان بعد از همه حتی بعد از میمون‌های بزرگ بی‌دم نظیر شامپانزه و گوریل جای خواهد گرفت…. ..از بین رفتن موها هم‌زمان با پیدایش آتش است. برافروختن آتش هنگام شب، جبران سرما و پایین آمدن درجه حرارت را در شب می‌کرد و این آتش افروزی باعث پیوستن گرمای ایجاد شده به گرمای طبیعی روز می‌شود، و سرمای شب، میمون برهنه شده(انسان امروزی) را تهدید نمی‌کرد…

تعداد بازدید: 2,208 بار