آشتی با مرگ

دانلود کتاب آشتی با مرگ

کتاب آشتی با مرگ کتابی در زمینه مرگ و مردن است!

در این کتاب توضیح داده است که مرگ بخشی از زندگی است و نباید از مرگ و مردن ترسید چرا که یکی از حقایق زندگی انسان است. هر انسانی یک روز به دنیا آمده و یک روز نیز از دنیا خواهد رفت. 

جهان امروز دست به هر ترفندی میزند تا یاد مرگ را در انسان به فراموشی بسپارد او را سرگرم نقش و رنگهایش کند، انگار که حادثه‌ای است بی اهمیت و عادی٬ مردگان را گریم کند٬کت و شلوار بپوشاند و در تابوتهای زیبای در بسته جای دهد تا شاید از ابهت مرگ در جهان بکاهد و خود را بفریبد و به جای حل مساله صورت مساله را پاک کند.

مرگ چیست؟ آیا نیست شدن یک هست است؟ یا انتقال به خانه ای نو؟ چه کسی میداند؟ به قول شاعر اینقدر هست که بانگ جرسی می‌آید در قرآن آیه‌ای است که آیه‌ی غریبی است که از فرط تکرار در دامن کلیشه افتاده است: «انا لله و انا الیه راجعون»

سخن نویسنده

وقتی از من پرسیدند که آیا مایلم کتابی در زمینه مرگ و مردن بنویسم، مشتاقانه جواب مثبت دادم. اما وقتی تصمیم به نوشتن گرفتم مسئله کمی فرق می کرد. از کجا شروع کنم؟ چه بنویسم؟ به کسانی که با موضوع غریبه اند و کتاب را می خوانند چه باید بگویم؟ 

تا چه اندازه می توانم تجارت بیماران مشرف به مرگ را مطرح کنم؟ موضوع تا چه اندازه احساسی است و در قالب کلام نمی گنجد؟ تا چه اندازه باید تجربه کرد و دید؟ در دو سال و نیم گذشته با بیماران مشرف به مرگ در ارتباط بودم و کتاب آشتی با مرگ درباره شروع این تجربه است.

بخشی از متن کتاب

اگر بخواهيم به طور كامل و دقيق سخن بگوييم، ما قادر نيستيم از مرگ تجربه مستقيم داشته باشيم، خواه مرگ خودمان باشد و خواه مرگ ديگران. از دست رفتن آگاهي و شعور يكي از نشانه هاي مرگ در انسان است، هر چند كه در بعضي موارد شعور خود را از دست می‌دهيم ولی نمی ميريم. (نظير حالت احتضار و اغماء)

حتي كساني كه حالات اغماي طولانی را تجربه كرده اند آنها در مدت اغماء مرده به نظر می رسيدند ولی نمی توانند چيزي درباره مرگ به ما بگويند به اين دليل ساده كه آنها نمرده بودند. برخی مولفان معتقدند كه عارفانه نزديك ترين مقايسه و شباهت را با تجربه مرگ دارد.

تجربه ما از مرگ فقط مي تواند غير مستقيم باشد. يعني با تماشای صحنه مرگ يك شخص ديگر است كه انسان به طور عادی آگاه مي شود كه همه مي ميرند و نتيجه گيری می كند كه او نيز بايد بميرد. بنابر گفته های ديگر ما فقط مي توانيم تجربه هاي عادي خود را به ديگران انتقال دهيم.

و تجربه هاي عميق زندگي، به لحاظ ذات و ماهيت شان، غير قابل انتقال هستند. چون تجربه مرگ معمولا از مشاهده مرگ ديگران به دست مي آيد صرف نظر از ميزان خويشاوندی و دوری يك فرد مرده با ما- لذا پديد آورنده يك تجربه روانشناسی اصيل نخواهد بود.

نقد کتاب آشتی با مرگ

خواندن کتاب آشتی با مرگ را به همه پزشکان، پرستاران، مددکاران اجتماعی، روانپزشکان، روانشناسان، آموزگاران و نیز دانشجویان علوم پزشکی، مددکاری، پرستاری و به همه کسانی که به شکلی با بیماران و سالمندان در مراکز درمانی و در خانواده ها سر و کار دارند و نیز به توده های مردمی که به حادثه مرگ می اندیشند توصیه می کنیم.

مرگ آشناترین و مأنوس ترین چهره زندگی است. مرگ با ما زاده می شود، با ما رشد می کند، با ما جوانه می زند، در ما زندگی می کند و در هر گامی سایه‌وار قدم به قدم بدنبال ماست. 

آیا نمی توان مرگ خود را دوست داشت و همچون مهمان گرانقدر و عزیزی در هر لحظه از زمان و مکان منتظر قدومش بود، و او را چون جان گرامی در آغوش گرفت. او از ماست، با ماست، و در ما زندگی می کند. مرگ جزئی لاینفک از زندگی است که به زندگی معنا می بخشد. 

مرگ شاید پلکان نردبانی است که ما را به ملکوت می رساند . اما به شرط این که زندگی مان نیز پلکانی رو به ملکوت باشد. پس این هر دو از هم جدا نیستند که مکمل یکدیگرند.

خواندن کتاب آشتی با مرگ را به همه علاقمندان به موضوع مرگ و همه کاربران عزیز توصیه می کنیم.

کتاب های پیشنهادی

• خوشبخت مردن
• مرگ آخرین مرحله رشد
• چگونه کمال گرا نباشیم؟
• عادت های انعطاف پذیر
• آبلوموف