تات نشین های بلوک زهرا

دانلود کتاب تات نشین های بلوک زهرا

کتاب تات نشین های بلوک زهرا یکی دیگر از سفرنامه های خواندنی و جذاب جلال آل احمد می باشد. 

در این کتاب نویسنده شرح وقایع سفری که در هنگام کودکی همراه با پدر خویش از تهران تا ابراهیم‌ آباد قزوین (زادگاه یکی از والدینش) انجام داده را نوشته‌ است.

آل احمد در این سفرنامه با نگاهی مردم‌ شناسانه به معرفی روستاها و شهرهای میانهٔ راه مانند بوئین‌زهرا و اشتهارد پرداخته و در این معرفی، جنبه‌ های مردم‌ شناسی، زبان‌ شناسی، جغرافیا، فرهنگ و آداب و رسوم مردم را وانمایی کرده‌ است.

خلاصه کتاب

کتاب تات نشین های بلوک زهرا نوشته جلال آل احمد در حقیقت گزارشی است از دست و پا زدن دو واحد کوچک اقتصادی و فرهنگی، یعنی دو روستا به نام سزجوه و برموه از توابع بلوک زهرای قزوین، در مقابل هجوم ماشین و تمدن ماشینی.

اگرچه مؤلف را در این گزارش نظر بر دو روستای نامبرده بوده است ولی از چگونگی توصیف ها و بازگویی موقعیت محلی (بعنوان وجه تمایز) کار و بار، خانه و زندگی، سوگ و سرور، افسانه، متل و گویش های مختلف می توان حاصل خواندن کتاب را در سیمای عمومی بسیاری از روستاهای دیگر این آب و خاك که با شتاب درلابه لای پیچ و مهره های ماشین های صنعتی چهره عوض می کنند دید. 

جلال آل احمد، در مقدمه این گزارش به علت توجهش به روستاهای مورد نظر اشاره می کند و دلیل آشنایی چندین ساله خود را با روستاهای مذکور به وضوح می نویسد.

بخشی از متن کتاب

در کتاب تات نشین های بلوک زهرا می‌خوانیم: با اینکه هر دو ده به يك لهجه حرف می زنند، اما لباسی که می پوشند در هر دو ده یکسان نیست. در ابراهیم آباد تقريبا اثری از لباس محلی روستایی باقی نمانده؛ جز در مورد شلوار بلند و سیاه زنان که از دبیت حاج علی اکبری است. 

پیراهن بلند شهری و اگر سرد باشد جلیقه ای و بیشتر پیراهن کشبافی روی آن؛ که خودشان می بافند و رسم نسبة تازه است. و چادر نمازی از رنگهای تیره به سر انداخته. زیر چادر نماز هم اغلب سرشان را با چارقدی سفید پوشانیده اند. و مردها کت وشلوار دارند و کلاهی شهری. 

شاپو و بیشتر کپی. فقط پیرها و آن هم به ندرت کلاه نمدی دارند و لباس روستایی را ، که البته در «سگزآباد فراوان است. اما در «سگز آباد» رسم قدیم کاملتر حفظ شده است. زنها روی شلوار سیاه دبيت بلندشان پاچینی(شلیته) به پادارند و رنگین و گل منگلی. یا سفید و با حاشیه کنگره ای قلابدوزی شده. 

که زیاد هم بلند نیست. هرچه جوانترند پاچین کوتاه تر دارند. پیراهنشان با آستین و یخه چاك دار و کوتاه است. تا روی ناف. به طوری که وقتی دولا می شوند از جوی آب بردارند عقب پیراهن بالا می رود و باریکه ای از بدن هویدا می شود. (ص42 کتاب تات نشین های بلوک زهرا)

چاك يخه تا زیر پستان است و فقط یک دکمه قیطانی زیر گلو می خورد. روی این پیراهن جلیقه ای می پوشند که مال جوانها وعروسها زر و زیوری هم دارد. با حواشی ملیله۔…

در پایان امیدواریم از خواندن داستان های کتاب تات نشین های بلوک زهرا لذت ببرید.