دانلود کتاب لائوتسه
احمد علامه فلسفی کتاب لائوتسه به آثار و زندگیِ فیلسوف کهن چینی می‌پردازد و تفکرات او را بررسی می‌کند.
این فیلسوف، بنیان‌گذار فلسفه و مذهب تائوئیسم است؛ مذهبی که آزادی‌خواه بوده و بر پایه رفتار نیک بنیان نهاده شده. یکی از مورخان چینی به نام «سزوما چی ین» می‌نویسد:
«لائوتسه از نیرنگ و فرومایگی سیاستمداران نفرت داشته و از شغل خود که کتابدار کتابخانه سلطنتی بوده، خسته می‌شود و چین را ترک می‌کند و هیچ‌کس به‌طور دقیق نمی‌داند که او در کجا و چگونه از دنیا رفته است»
خلاصه کتاب
لائوتسه، فلسفه‌ی تائو یا طریقت را بنیان نهاد و همه‌ی آثار مکتوب را طرد کرد و مانند روسو کتاب طبیعت را یگانه راهنمای زندگی خوب یافت. کتاب لائوتسه، به شما کمک می‌کند این فیلسوف را بهتر بشناسید.
لائوتسه می‌گفت: علم و دانش فضیلت نیست، زیرا بعضی از شریرترین افراد جهان، مردم تحصیل کرده و دانشمند بوده‌اند. لائوتسه می‌گفت بیایید از هم آهنگی آرام طبیعت تقلید کنیم، و درضمن عباراتی باشکوه، این هم آهنگی را این طور وصف می‌کرد: در طبیعت همه چیز به خاموشی در کار است به وجود می آیند و مالک چیزی نیستند…
کار خود را انجام می‌دهند و ادعا نمی کنند. معنای این بازگشت به اصل آرامش، یعنی تحقق سرنوشت است. این رجعت، انجام یک قانون ابدی است. دانستن و پیروی کردن از این قانون تائو یعنی طریق خردمندی است. کتاب لائوتسه احمد علامه فلسفی را به تمام علاقه‌مندان به فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.
بخشی از متن کتاب
در کتاب لائوتسه می‌خوانیم: در مذهب تائوئیسم، مرد قریحه و شخص روشنفکر خطری برای دولت و کشور محسوب می‌شود. زیرا چنین شخصیتی تمامی مسائل و پدیده‌ها را در ترازوی مقررات و قوانین می‌سنجد، از این جهت فکر و اندیشه او در چارچوب معدود قانون و قواعد قرار دارد و جامعه را چون موضوعی هندسی و کالبدی بررسی می کند، و از این مسئله آگاه نیست که مقررات مخرب آزادی حیات می‌باشد.
اما مرد ساده‌تر که تجربه شخصی و کفایت کاری را در پیشه دارد می‌تواند آزاد منشی را درک کرده و نسبت به مرد قریحه، کارایی بیشتری برای امر حکومت دارد. مرد ساده تصور درستی از قانون دارد، قانون چیزی خطرناک و ممکن است، بیش از آنچه مفید واقع شود، زیان رساند. چنین فردی دخالت در کار مردم و اداره کردن مسائل آنان را به حداقل ممکن می‌رساند.
و اگر رهبری ملت را به عهده بگیرد، رهبری او عاری از تصنع و ظاهر سازی، ابهام و پیچیدگی است. او جامعه را به صورت ساده عادی و بی‌غل و غش رهبری می‌کند که تفکر و قانون مداری، طرح و نقشه در آن جایی ندارد. لائوتسه با مهمترین اصول و قواعدی که جهت دهنده و هدایت کننده جوامع بشری است، چون قانونگذاری، تفکر ورزی، و تعقل مداری مخالفت می‌کند… (ص21 کتاب لائوتسه)
و اعتقاد دارد که قوانین و مقررات، اندیشه و تفکرات انسان را به تباهی و نابودی می‌کشاند. امروزه پیامدها و نتایج مفید این اصول امری ثابت شده برای همگان است. در مکتب تائوئیسم، هیچ قانون و اصولی برای سیاست و حکومت بیان نشده است. در حالی که در نظام سیاسی جوامع امروزی قانون و اصل قانون گذاری مهمترین عاملی است که به اجتماع نظم صلح و جهت می‌دهد.
بدون قانون و مقررات جامعه مدنی معنا ندارد، هرج و مرج و بی‌انضباطی در اجتماع حاکم می‌شود. از دید این مکتب، با پیشرفت علوم وقوع اختراعات و رشد دانش جوامع بشری به سوی نابودی پیچیدگی و کج روی سوق می‌یابد. بهترین زندگی، حیات باستانی و طبیعی است. اما رشد دانش و پیشرفت‌های علمی بزرگترین هدفی است که حیات انسان را بهبود بخشیده و می تواند او را در نیل به بزرگترین آرمان هایش یاری کند…
تائوئیسم، طبیعت را راهنمای خود قرار می‌دهد. لائوتسه بین طبیعت و تمدن تفاوت قائل می‌باشد. طبق فلسفه تائوئیسم، طبیعت یعنی فعالیت طبیعی، با روندی آرام و حوادث طولانی که قرن‌ها برقرار بوده است. طبیعت یعنی نظم با عظمت و جلال فصول و آسمان. تائو یا راه و روشی که مظاهر آن در هر چشمه و آسمان و ستاره وجود دارد. (ص22 کتاب لائوتسه احمد علامه فلسفی)
طبیعت همان قانون بی‌طرف و عقلی اشیاء است که بهترین الگو و نمونه برای قانون حیات بشری تلقی می‌شود. قانون اشیاء همان تائو یا روش عالم است که می‌باید الگوی قانون سلوک و رفتار آدمی گردد. لائوتسه که به وجود دو قانون در طبیعت و حیات انسان اعتقاد داشت، هر دو را تائو می‌نامد. از دید او قانون طبیعت یا قانون اشیاء نمود عقل مداری، راستی و حقیقت محوری است که می‌باید شیوه زندگی انسان بر اساس آن تنظیم گردد.
از دید او حیات آدمی، جزئی از اصل جهان کل است. کل عالم قانونی یکسان دارد که با یکدیگر تشکیل جوهر واقعی حیات را می‌دهند. در تائوی جهانی تمامی تفاوت‌ها و اشکال و تضادها با یکدیگر وحدت دارند. بخشی از گفته‌های لائوتسه که در این باب معروف است آورده می شود: «تمام اشیاء در طبیعت خاموش و آرام به کار خود مشغولند. آنها به عالم وجود گام می‌گذارند و صاحب چیزی نیستند.
آنها وظیفه خود را انجام می‌دهند و ادعایی ندارند. تمام اشیای عالم متشابها به کار خود اشتغال دارند و ما آنها را در کنار خود می‌بینیم و جزء فروع می‌پنداریم. چون هر یک به ثمر رسیدند، به اصل و مبدا خویش رجعت می‌کنند. رجوع به اصل یعنی استراحت و آرامش یا انجام سرنوشت. این رجعت و دگرگونی یک قانون جاودانی است و شناختن این قانون همان حکمت یا خرد است.»
نقد کتاب لائوتسه
طبق مطالب کتاب لائوتسه با نام اصلی «لی اره»، معروف به «استاد کهن» یا «پیر استاد» بوده است. تا آنجایی که مدارک تاریخی نشان می‌دهد، او به احتمال زیاد، اولین فیلسوف مشهور چینی در زمان سلسله چو می‌باشد. اما برخی بر این باورند که چنین شخصی هرگز وجود نداشته است.
لائوتسه به معنای حکیم سالخورده است. بنا به افسانه‌های چینی، نام او «وین لی» می‌باشد که در سال ۵۲۴ ق. م در ایالت «چو» متولد شده و در سال ۶۰۴ ق. م نیز وفات یافته است. کتاب مقدس آیین او، تائو ته جینگ (کتاب طریقت و تقوی) شامل ۸۱ قطعه کلمه قصار است.
در پایان، مطالعه کتاب لائوتسه را به همه طرفداران زندگینامه‌ی فیلسوفان، توصیه می‌کنیم.
کتاب های پیشنهادی
عنوان: کتاب لائوتسه
نویسنده: احمد علامه فلسفی
مترجم: ندارد
تعداد صفحات کتاب: 37 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 3.15 مگابایت
نوع فایل: PDF (ZIP)
منبع: شهرکتاب
