انور خوجه

دانلود کتاب انور خوجه pdf

نویسنده در کتاب انور خوجه به بررسی جزئیات زندگی شخصیت‌ها و وقایع تاریخی در دوران حکومت خوجه می‌پردازد.

کتاب حاضر، نه تنها یک معرفی جامع در مورد زندگی خوجه است، بلکه به خوبی اثرات حکومت او بر البانی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. این کتاب برای دست‌ یافتن به دیدگاهی عمیق‌تر از تاریخ البانی و سیاست آن منطقه، بسیار مفید است.

بلندی فوزیو یک روزنامه نگار و نویسنده‌ی آلبانیایی است که در زمینهٔ خبرنگاری و تحلیل سیاسی فعالیت دارد. او در تاریخ 13 مه 1969 در تیرانا، پایتخت البانی، متولد شد. فوزیو معمولاً به خاطر برنامه‌های تلویزیونی سیاسی و مصاحبه‌های خود با افراد مختلف در صدا و سیمای البانی شناخته می‌شود.

خلاصه کتاب انور خوجه

بلندی فوزیو نویسنده کتاب هایی در زمینهٔ تاریخ و سیاست البانی است. مهم‌ترین اثر او، همین کتاب انور خوجه: مشت سرخ آهنین است که در مورد زندگی و حاکمیت رهبر سابق البانی، نوشته شده است. کتاب به خوبی اهمیت تاریخ و سیاست البانی را به تصویر می‌کشد. این زندگی نامه، می‌تواند به عنوان یک منبع معتبر برای درک عمیق‌تر تاریخ این کشور استفاده شود.

ساختار کتاب به گونه‌ای است که به خواننده اجازه می‌دهد در گذر زمان از جوانب مختلف زندگی خوجه مطلع شود: از دوران کودکی تا رسیدن به قدرت و حکومت. نویسنده تلاش کرده تا تمام جنبه‌های زندگی شخصی و سیاستی این رهبر را ارائه دهد. کتاب شامل نقدها و تحلیل‌های جالبی است. فوزیو به ارائه جزئیات تاریخی و تصمیمات سیاسی خوجه می‌پردازد و نقدهایی درباره‌ی سیاست‌ها و اقدامات او ارائه می‌دهد.

طبق مطالب کتاب انور خوجه از پایان جنگ جهانی دوم تا زمان مرگش، دبیر اول حزب کارگر و رهبر آلبانی بود. پیش از این نیز به مدت ده سال در سمت نخست وزیر آلبانی مشغول به کار بود. خوجه مردی بود که خود را مارکسیست لنینیست می‌دانست. در ظاهر مردی بود خوش‌ برخورد، خوش چهره و کتابخوان. اما در پشت این چهره شخصیتی دیکتاتورمآب و متعصب وجود داشت.

مردی که با الگو برداری از استالین بر آلبانی حکومت می‌کرد و از روش‌های سرکوب‌ گرانه‌ی او نیز پیروی می‌کرد. در دوران حکومت خوجه، بسیاری از دوستان و همکاران سابقش اعدام شدند. خود او کسی بود که حکم اعدام همه آن‌ها را صادر می‌کرد تا مبادا رازی از زندگی و حکومتش بر باد شود. مردم و کسانی که مخالف او بودند با برخوردهای خشن و احکام اعدام روبه‌رو می‌شدند و پلیس مخفی آلبانی، تمام زندگی آن‌ها را زیر نظر داشت.

همین اقدامات او سبب شد تا آلبانی، به سومین کشور فقیر دنیا تبدیل شود. علاوه بر این، تلاش‌های او برای برقراری اتحاد با کشورهای دیگری که رژیم کمونیستی در آن‌ها حاکم بود بی‌نتیجه ماند و آلبانی به یکی از منزوی‌ترین کشورهای دنیا بدل شد. طرفداران کتاب‌های تاریخی از مطالعه کتاب انور خوجه لذت می‌برند. اگر دوست دارید درباره تاریخ آلبانی و فعالیت‌های خوجه در دوران رهبری آلبانی بدانید، این اثر را بخوانید.

بخشی از متن

در کتاب انور خوجه می‌خوانیم: استالین در حالی که مشغول فرو کردن چنگال در غذای سردش در ظرف غذای آهنی بود، ناگهانی پرسید: «رفیق انور آیا شما گوشت خوک می‌خورید؟» انور خوجه جواب داد: «بله، می‌خورم» استالین گفت: «اسلام پیروانش را از خوردن گوشت خوک منع کرده است» سپس اضافه کرد: مطمئنم که این رسم حالا منسوخ شده است. با این حال مسئله مذهب را باید با دقت و خیلی از نزدیک دنبال کرد بدون اینکه احساسات مردم جریحه‌دار شود.

این احساسات برآمده از قرن هاست پس باید در سر و کار داشتن با این موضوع خیلی محتاط و سنجیده عمل کنیم؛ این چیزها روی اتحاد مردم تأثیر می‌گذارد.» این گفتگو که در آوریل ۱۹۴۹ ثبت شد، احتمالاً جالب‌ترین بخش از دیدارهای انور خوجه با استالین بود. اینها دیدارهایی بود بین عضو سابق مدرسه علمیه مسیحی در گرجستان که هرگز کشیش نشد (استالین) و پسر امام جمعه‌ای آلبانیایی که اولین مدرسه‌اش، مکتبی اسلامی بود (خوجه).

این طور به نظر می‌رسد که آنها جز درباره مذهب هیچ حرف دیگری برای گفتن به یکدیگر نداشتند. این دومین و مهم‌ترین دیدار انور خوجه با استالین بود. این بار خوجه آرام و ساکت بود؛ زیرا تا این زمان حزب کمونیست آلبانی توانسته بود قدرت کامل را در آلبانی از آن خود کند. اولین دیدار خوجه با استالین در شانزدهم ژوئیه ۱۹۴۷ انجام شد که دیداری رسمی‌تر بود. (ص236 کتاب انور خوجه)

در این دیدار کوچی دزودزه هم حضور داشت که یقینا بی‌درنگ یوگوسلاوها را در جریان ریز مذاکرات آن قرار داده بود. خوجه در ۱۹۴۹ به مسکو برگشت تا در جایگاه رهبر حزبی که توانسته جلو استیلا طلبی یوگوسلاوها بایستد با استالین دیدار کند و به همگان ثابت کند که استالین نیز «پیروزی» او بر یوگوسلاوها را تأیید می‌کند. انور خوجه در مجموع پنج بار با استالین دیدار کرد. آخرین ملاقات او با استالین آوریل ۱۹۵۱ دو سال قبل از مرگ رهبر شوروی بود.

خوجه در ۱۹۷۹ به مناسبت صدمین سال تولد استالین کتاب خاطرات دیگری نوشت به نام با استالین. این کتاب که بیشتر بر منابع و اسناد آلبانیایی مبتنی است از سوی هیچ منبع اسنادیِ شوروی تأیید نشده است. هر کسی که این کتاب را بخواند به ناگزیر دچار این احساس می‌شود که استالین هیچ علاقه خاصی به آلبانی نداشت. استالین در دیداری که در ۱۹۴۵ با فرستاده مخصوص یوگوسلاوی داشت به کشور کوچک آلبانی نهایت بی‌اعتنایی و بی‌احترامی را کرده بود.

جیلاس در کتابش، گفتگوها با استالین، یادآور شده است موقعی که موضوع آلبانی را نزد استالین مطرح کرد و از او پرسید که درباره این کشور چه باید کرد، او پاسخ داد «آلبانی می‌تواند بخشی از فدراسیون یوگوسلاوی باشد». بنا به گفته جیلاس «استالین گفت ما هیچ علاقه خاصی به آلبانی نداریم؛ ما با خورده شدن آلبانی توسط یوگوسلاوی موافقیم. (ص237 کتاب انور خوجه)

استالین موقع بیان این جمله انگشتان دست راستش را جمع کرد و به طرف دهانش برد، انگار که لقمه‌ای را قورت می‌دهد.» البته خوجه در ۱۹۷۹ از این موضوع کاملاً خبر داشت. کتاب جیلاس در غرب چاپ شده و جیلاس در مقام روشنفکر و سیاستمدار ناراضی یوگوسلاو چندین سال را در زندان و تبعید گذرانده بود؛ اما استالین هر موقع که انور خوجه را از نزدیک می‌دید رفتاری صمیمانه و مهربانانه با او داشت…

نقد کتاب انور خوجه pdf

بلندی فوزیو در کتاب انور خوجه به بررسی رفتارها و شخصیت خوجه می‌پردازد. او سعی کرده است تا به ژست‌ها، تصمیمات اخلاقی و سبک مدیریتی خوجه پی ببرد و خواننده را با جوانب مختلف شخصی این رهبر آشنا کند. نویسنده، با جرأت نقدهای خود را به حکومت خوجه ارائه کرده و تأثیرات منفی تصمیمات او بر جامعه را به خوبی بیان کرده است.

این نقدها می‌توانند خواننده را به تأمل در مورد دلایل و پیشامدهای این تصمیمات سوق دهند. نویسنده در کتاب خود به تأکید بر رویدادهای کلیدی در زندگی خوجه می‌پردازد. این اتفاقات از جمله انقلاب‌های اجتماعی، روابط خارجی، و تصمیمات سیاسی به خوبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند. این کتاب، داستان زندگی مردی است که برای 41 سال با بی‌رحمی توام با افسون‌گری بر کشور کوچک آلبانی حکومت کرد.

قصه‌ای دراماتیک درباره دیکتاتور، چگونگی به قدرت رسیدنش، پاکسازی‌های خونین پارانوئیدی‌اش، و کشور فقیری که پس از مرگ دیکتاتور بر جا ماند. کتاب انور خوجه فوق‌ العاده است. همچون رمانی جنایی مبتنی بر تازه‌ترین اسناد نوشته شده است.

کتابی که خواندنش برای هرکسی که می‌خواهد اروپای کمونیستی را درک کند و سازو کار به قدرت رسیدن دیکتاتوری را بفهمد، ضروری است. ترکیب استادانه‌ای از زندگینامه و تاریخ است؛ یک پژوهش تاریخی عالی.

خواندن کتاب انور خوجه برای هر کس که به تاریخ بالکان و مطالعات کمونیستی علاقه‌مند است، ضروری می‌باشد.