اعتراف به زندگی

دانلود کتاب اعتراف به زندگی

خواندن کتاب اعتراف به زندگی باعث می شود جرات بیشتری برای تجربه کردنِ زندگی داشته باشید!

زندگی پابلو نرودا بسیار جذاب، پرکشش و پرفراز و نشیب بوده و اینکه به قلم خودش هم نوشته شده این کتاب را هزاربرابر ارزشمندتر و خواندنی‌تر می‌کند. کتاب به قسمت های کوتاه و فصل‌های منسجم تقسیم شده که هرکدام مثل یک روایت کوتاه، مستقل، و جذاب، اما با رشته‌ای نامرئی متصل بهم هستند. این یعنی زمانی که از اول تا آخر بخوانید خیلی بهتر با روایت و قلمش خو می‌گیرید.

بعد خواندن این زندگینامه به احتمال زیاد علاقه‌تان به نرودا چند برابر می‌شود: اشعارش را بیشتر می‌خوانید و با خودتان می‌گویید از وجود چه کسی بی‌خبر بودم! و اشعارش… اشعارش هم که دنیایی دارند! از روایت انقلاب‌ها و مردم گرفته تا ستایش از وجود نمک و یک لنگه جوراب! از مهم‌ترین چیزها تا روزمره‌ترین و – به ظاهر – کم اهمیت ترین اشیا را طوری در قالب شعر به دنیای ذهن و وجودتان می آورد که تجربه‌اش نکرده اید…

خلاصه کتاب

کتاب اعتراف به زندگی از بزرگترین اسناد ادبیات از دهه ۲۰ تا ۷۰ میلادی است چون در آن بیشتر چهره‌های ادبی حضور دارند. پسرک روستایی، گم‌شده در شهر، راه‌های جهان، تنهایی درخشان، اسپانیا در قلب من، در جست‌وجوی افتادگان رفتم، مکزیک شکوفا و خارآگین، کشورم در تاریکی، آغاز و پایان تبعید، سفر دریایی و بازگشت به میهن، شعر پیشه است و کشور محبوب من سرزمین ستمکار من عنوان فصل های کتاب است.

نکته‌ی جالب درباره‌ی این کتاب، سیر تاریخی آن است. پابلو نرودا داستان این‌ کتاب را از کودکی خود آغاز می‌کند زمانی که پسرکی تنها در روستا بوده است. او در کتابش داستان سرودن نخستین شعرش را بازگو می‌کند و درباره‌ی الهام شعری‌اش برای سرودن نخستین شعرش می‌گوید:

«یک نفر، قویی نیمه جان برایم آورد. وقتی به من دادندش تقریبا مرده بود. هر روز او را به رودخانه می‌بردم و برمی‌گرداندم. این رفت و آمد‌ها بیست‌ روز‌ طول کشید. قو تقریبا همدم من بود. غروب آن روز به نظر بیشتر در رویا بود. بلندش کردم تا ببرمش خانه. وقتی نزدیک سینه‌ام رسید احساس کردم روبانی سیاه پیچ‌خورد. چیزی مانند بازویی سیاه به صورتم سایید و افتاد. این‌جا وبد که دیدم قوها هرگز وقت مردن آواز سر نمی‌دهند.»

نرودا در ادامه‌ی کتاب داستان زندگی خود را تعریف می‌کند و از وضعیت سیاسی و اجتماعای جامعه‌ی شیلی می‌نویسند. رویدادهایی که نرودا می‌نویسد، خاطراتی پراکنده هستند از روزهای زندگی‌اش. سند تاریخی این رویداد‌ها، خوانش آن‌ها را لذت‌بخش‌تر می‌کند. کتاب اعتراف به زندگی خود زندگینامه‌ی پابلو نرودا است. او خطوط آخر این کتاب را در سال 1974 و دقیقا دو هفته پیش از مرگش نوشت.

بخشی از متن کتاب

در ۱۹۴۹ تبعید من تازه به پایان رسیده بود که برای اولین بار به مناسبت صد و پنجاهمین سالگرد تولد پوشکین به اتحاد شوروی دعوت شدم. من و شامگاه هر دو باهم در یک زمان به میعادگاه من لنینگراد، مروارید سرد بالتیک، باستانی، جدید، اصیل و قهرمان وارد شدیم. شهر پتر کبیر و لنین کبیر مانند پاریس فرشته دارد. فرشته ای خاکستری؛ خیابان هایی نقره فام، کاخهایی با سنگهای سرب رنگ و دریایی نقره – آبی.

باشکوه ترین موزه ی دنیا، گنج تزارها، تابلوهایشان، لباس هایشان، جواهرات خیره کننده شان، جامه های تشریفاتی شان، سلاح شان، ظروف غذاخوری شان، همه مقابل دیدگانم بود. و یادبود جدیدش کشتی آرورا که توپهایش به پشتیبانی از لنین، دیوارهای گذشته را درهم کوبیدند و دروازه های تاریخ را گشودند. برای دیدار با شاعری رفته بودم که بیش از صد سال بود که چشم از جهان فروبسته بود؛ الکساندر پوشکین، صاحب آثاری فناناپذیر و رمانهای بزرگ.

این شاهزاده ی شاعران خَلقی، قلب اتحاد شوروی را در دست دارد. برای صدو پنجاهمین سالگرد او، روسها قصر تزار را آجر به آجر بازسازی کرده بودند. هر دیواری درست مثل آنچه در آن زمان بود بازسازی شده بود. کاخ دوباره از خرابه ای که نازیها از آن برجا گذاشته بود سرافراشته بود؛ با همان پنجره های روشنش و سرستونهای به شکل گلش، تا موزه ای باشد در شأن شاعر. چیزی که در شوروی در نظر اول جذبت میکند، احساس پهناوری و یکپارچگی در میان جمعیت آن سرزمین وسیع است.

و درختان عظیم غان در دشتها و جنگل های وسیعی که به طور معجزه آسایی پابرجا مانده اند، رودخانه های پهناور و اسبانی که چون موجی در گندم زارهایش میتازند. در نگاه اول عاشق سرزمین شوروی شدم و به این نتیجه رسیدم، این سرزمین از طریق مقایسه ی امکانات، پیشرفتی مداوم در کار و سهیم بودن از آن، نه تنها نمونه ای اخلاقی برای هر گوشه از زمین که در آن حیات انسانی جریان دارد، ارایه میدهد؛ بلکه احساس کردم پروازی فوق العاده از این سرزمین استپ ها که این همه زلالی طبیعی را پاسداری کرده آغاز خواهد شد.

همه ی نژاد انسانی میدانند حقیقتی عظیم در آنجا به بوته ی آزمایش نهاده شده و همه ی دنیا مشتاقانه منتظرند ببینند در آن چه رخ خواهد داد. برخی با وحشت در انتظارند و بعضی تنها منتظرند و عده ای نیز هستند که اعتقاد دارند انجام کار را خواهند دید. در میان جنگلی بودم که هزاران روستایی با لباسهای محلی به شعرهای پوشکین گوش میدادند. همه چیز سرشار از زندگی بود؛ انسانها، برگها، پهنه های وسیع دشتها که گندم نورس در آغاز به نمایش گذاشتن نخستین…

چرا باید این کتاب را بخوانیم؟

پابلو نرودا در کتاب اعتراف به زندگی از زندگی و خاطرات و سرگذشت خود سخن می‌گوید و از این طریق خواننده را به پیچ و خم جهان شاعرانه و سرچشمه‌های تخیل شعری‌اش می‌برد و تصویری به دست می‌دهد از زندگی غنی و تأملات ژرف شاعری بزرگ و زمینه پدیدآمدن شعرهایی که از ماندگارترین اشعار جهان‌اند. خاطرات نرودا البته خاطره نویسی در معنای کلاسیک آن نیست، بلکه یادهای یک شاعر از زندگی و روایت‌های شاعرانه او از چیزهاست.

نرودا خود در آغاز این کتاب درباره شیوه خاطره‌نگاری‌اش و تفاوت میان روایت یک خاطره‌نویس و روایت یک شاعر از خاطراتش می‌نویسد: «در این خاطرات و بازآفرینی‌ها گاه اینجا و آنجا خلئی است و گاه برخی فراموش شده‌اند چراکه زندگی همین است. درنگ‌هایی که برای رؤیا می‌کنیم یاری‌مان می‌دهد کار روزانه را دوام بیاوریم. بیشتر چیزهایی را که به خاطر آورده‌ام تیره‌و‌تار گشته‌اند و چون بلوری خُردشده با خاک یکسان شده‌اند.

آنچه که خاطره‌نویس به یاد می‌آورد با آنچه شاعر بازآفرینی می‌کند یکی نیست. خاطره نویس شاید کمتر زیسته باشد اما از رخدادها عکس گرفته است و آنها را با توجهی خاص به جزئیات بازآفرینی می‌کند. شاعر اما درِ گالری پُر از اشباح را در برابرمان می‌گشاید که ارواح در آن با تاریک‌روشن‌های زمان خود می‌رقصند.» کتاب اعتراف به زندگی، با عنوان فرعی زندگینامه‌ی شخصی، شرح حالی کلاسیک و عمیقا تکان دهنده است.

نقد کتاب اعتراف به زندگی

خاطره‌نویسی می‌تواند یکی از شیوه‌های زندگینامه نویسی باشد و در کتاب اعتراف به زندگی با خاطره‌های مردی مشهور ونویسنده و سیاستمداری توانا روبه‌رو هستیم که عموم مردم شیلی او را دوست داشتند و این خاطره‌ها تا دو هفته قبل از مرگش ادامه ‌دارد. کتاب از کودکی نرودا شروع می‌شود، این‌که چگونه اولین شعرش را می‌گوید بعد بخش‌های مختلف زندگی او بیان می‌شود. خاطراتی پراکنده که هر کدام قسمت‌هایی از تاریخ معاصر جهان و شیلی هستند.

آنچه که رخ داده اینک با تیزبینی فردی که در میانه آن اتفاقات بوده بازگو می‌شود. آنچه در خیابان‌ها و در مسایل سیاسی کشورش گذشته است، سندی دست اول از تاریخ معاصر جهان، در کنار فردی که هم از طریق سیاست و هم شعر با مردم در ارتباط است. نرودا درباره اوج و فرودهای زندگی‌اش می‌نویسد، درباره شخصیت‌های مهم جهان که با آنها دیدار داشته همچون فیدل کاسترو، و درباره تصمیماتی که گرفته است.

کتاب اعتراف به زندگی در 12 فصل و پر از جزییات است و بخش‌های مختلف از مردی که سرزمینش را هرچقدر ستمکار باشد می‌پرستد.

کتاب های پیشنهادی

• اتهام به خود
• قصه های بند
• کتاب ضربه کاساندرا

تعداد بازدید: 251 بار

عنوان کتاب: اعتراف به زندگی

جز برترین کتاب ها درباره نویسندگی

نویسنده: پابلو نرودا

برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات سال 1971

مترجم: احمد پوری

تعداد صفحات کتاب: 580 صفحه

زبان کتاب: فارسی

حجم فایل: 51.92 مگابایت

نوع فایل: PDF (ZIP)

منبع: شهرکتاب