دانلود کتاب خیام و این جهان فرسوده
خیام و این جهان فرسوده مجموعه ای است از اشعارحکیم عمر خیام نیشابوری که توسط سیاوش اوستا گرد آوری شده است . در این مجموعه شرح حال برخی از روزهای خیام و حاضر جوابی اش با شعر بسیار چشم گیر و جذاب دنبال شده است .
قسمتی از شعرهای این کتاب:
ناکرده گنه در این جهان کیست بگو!
آن کس که گنه نکرد چون زیست بگو!
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو!
این دوبیتی وقتی سروده شده است که معلم یکی از شاگردانش را به دلیل نداشتن جواب مناسب برای سوال دانش آموز کتک زده است سوالی که این گونه پرسیده شده است: چگونه الله که خالق و آفریننده ی ماست می خواهد مارا در آتش جهنم بسوزاند؟ اصلا چرا او مارا آفریده تا بعدا بسوزاند؟
البته جدا از روایات این کتاب در این که این دوبیتی از خیام باشد یا نه شبهه وجود دارد.
چکیده ای در مورد خیام
پ ن: بدون شک همه کسانی که به شعر و عرفان علاقه دارند وقتی اسم خیام را جایی می شنوند یا بخشی از شعرهای این شاعر را در پستی می خوانند همواره متوجه انتقاد های شدید در مورد این شاعر و شعرهایش می شوند تا جایی که خیلی از شعرها و کتاب های خیام مثل همین کتاب خیام و این جهان فرسوده ممنوعه اعلام شده است. وقتی سخن از مولانا ست بدون هیچ انتقادی همه می گوییم شعرهایش عرفانی ست ولی وقتی از خیام بحث می شود عده ای می گویند خیام بیشتر از اقتضای سنی خود طرز فکر خود را در مورد عالم هستی و خدا تغییر داده است. لازم به ذکر است که خیام چندین قرن پیش (در زمان سلجوقیان) هم فیلسوف بوده هم ریاضیدان و هم ستاره شناس که روزهای خود را با رباعی سرایی سپری می کرده.
رباعی های خیام
اگر با رباعی های خیام آشنایی داشته باشید خیلی راحت می توان گفت که این فیلسوف با شعر های خود می خواسته به همه مردم بگوید که شاد زیستن و غم دنیای فانی نخوردن بهترین کاری است که می توانید در زندگی خود انجام دهید . در بسیاری از رباعیات خیام واژه های می خوردن و غم نخوردن به وضوح دیده می شود که اگر از بعد منفی نگاه کنیم شاید بسیاری بگویند خیام همیشه در حال مستی شعر می گفته ولی اگر دیدمان را وسیع تر کنیم و می خوردن را کنایه از خوش بودن و شاد زیستن در زمان حال در نظر بگیریم می توانیم به این نتیجه برسیم که خیام با شعرهایش امید به زندگی و شاد زیستن را مطرح میسازد که از لحاظ روانشناسی هم بسیار مطلوب و قابل درک است.
به عنوان مثال شعر زیر از رباعیات خیام را می خوانیم:
ابریق می مرا شکستی، ربی
بر من در عیش را ببستی، ربی
من مِی خورم و تو می‌کنی بدمستی
خاکم به دهن مگر که مستی، ربی
اگر مثبت اندیش باشیم می توانیم این گونه در نظر بگیریم که خیام انقدر به بزرگی خدا پی برده که از خدا انتظار ندارد به هیچ عنوان خوشی اش را از او بگیرد و همیشه درهای لطف و مهربانیش به روی بندگانش را باز کند . ولی از دید منفی نگران این گونه روایت شده است که خیام می‌خواست باده بنوشد ولی بادی وزید و کوزه می اش را شکست. پس خیام چنین سرود و بعد که از سروده ی خود پشیمان شد ۲ بیتی بالا که همان ناکرده گنه در این جهان کیست بگو … را جهت عذرخواهی و روسفید شدن نزد خدا سروده است.
شاید به این کتاب ها نیز علاقمند باشید:
تعداد بازدید: 1,822 بار
عنوان کتاب: خیام و این جهان فرسوده
گردآورنده اشعار خیام: سیاوش اوستا
تعداد صفحات کتاب: ۹۹ صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: ۲ مگابایت
نوع فايل: PDF
منبع: شهر کتاب
یک پاسخ
سلام و درود برهمه که در گرد آوری کتاب ها زحمت کشیده و در دسترس خوانندگان و دوست داران کتاب قرار می‌دهند… با تشکر از همه