دانلود نمایشنامه صداها
نمایشنامه صداها اثری ماندگار از نویسنده مطرح انگلیسی است که از همان صفحات ابتدایی جذبش خواهید شد.
سبک نوشتاری هارولد پینتر کاملا خاص و متفاوت است. با بینش خاص خودش اطراف را می‌بیند، درک می‌کند و همان بینش را به متن کتاب‌های خود تزریق می‌کند. نمایشنامه پیش رو از این نویسنده نیز بسیار آموزنده و خواندنی است.
خلاصه کتاب
کتاب صداها و سه نمایشنامه دیگر نوشته‌ی هارولد پینتر، درون‌مایه‌ای پیرامون اعتراض به سرکوب و اختناق در جهان دارد و هر نمایشنامه آن برشی است از رفتار رژیم‌های خوکامه در دنیایی که به ارزش‌های دموکراسی و اصول حقوق بشر می‌بالد؛ اما حق‌طلبی مردم را با شکنجه و کشتار پاسخ می‌دهد.
“باز هم یکی دیگه” را پینتر در اوایل سال 1984 نوشت و آن را «اظهاریه‌ای در اعتراض به لگدمال شدن حقوق بشر در نظام‌های خودکامه» دانست. نمایش در یکی از حکومت‌های نظامی آمریکای لاتین (خونتا) می‌گذرد که به نظر منتقدان تحت تأثیر خشونت‌های دیکتاتوری نظامی در آرژانتین بوده است.
“زبان کوهستان” اولین بار در 20 اکتبر 1988 به کارگردانی هرولد پینتر در لندن به روی صحنه رفت. در این اثر کوتاه مردم اجازه ندارند به زبان مادری خود حرف بزنند. مأموران به پیرزنی روستایی فشار می‌آورند تا به زبان اهالی پایتخت که همان زبان رسمی کشور است سخن بگوید، در حالی که زن بی‌نوا جز زبان بومی خود زبان دیگری بلد نیست، پس محکوم است تا ابد لال بماند.
هارولد پینتر نویسنده نمایشنامه صداها، در سال 1984 در اعتراض به اختناق در ترکیه به همراه آرتور میلر به آن کشور سفر کرد. گفته شده است که این نمایشنامه از آن سفر، به ویژه ممنوعیت زبان کردها الهام گرفته؛ اما پینتر ترجیح داده است که درون‌مایه آن را کلی‌تر بداند و به سرکوب فرهنگی در خطه‌های گوناگون گیتی تعمیم دهد.
“نظم نوین جهانی” اولین بار در 19 ژوئیه 1991 در لندن به کارگردانی هرولد پینتر روی صحنه رفت. در این نمایش دو شکنجه‌گر مانند لاشخور بالای سر یک زندانی سیاسی رجز می‌خوانند و درباره فوت‌و فن‌های خود برای درهم شکستن قربانیان لاف می‌زنند.
“خاکستر به خاکستر” از مهم‌ترین کارهای سیاسی پینتر در دوران اخیر است که سبک تئاتر او را به بهترین وجهی نشان می‌دهد. این اثر نخستین بار در 12 سپتامبر 1996 به کارگردانی هرولد پینتر در تئاتر امبسادورز لندن به روی صحنه رفت. روایت زنی است که در حضور همسرش ژرفای ناخودآگاه خود را می‌کاود و به تصاویر هولناکی از قهر و خشونت می‌رسد. در نمایش به سبک بیشتر کارهای پینتر مرزهای حال و گذشته در هم می‌ریزد.
“پارتی” نخستین بار در 31 اکتبر 1991 در تئاتر المیدای لندن به کارگردانی هرولد پینتر به روی صحنه رفت. در این نمایش چند زن و مرد تازه به دوران‌رسیده در مجلس شبانه سرگرم عیش و نوش هستند. پشت دیوارهای خانه سرکوب و اختناق حکم‌فرماست؛ اما مهمان‌ها خود را به نشنیدن می‌زنند تا با این «امور بی‌اهمیت» عیش آن‌ها منغص نشود.
باید به یاد داشت که سمت‌گیری هارولد پینتر در نمایشنامه صداها بیش از آن‌که سیاسی باشد، انسانی است. او به فعالیت مبارزان یا انگیزه‌های جنگ آن‌ها علاقه خاصی نشان نمی‌دهد و تنها عامل سرکوب است که خشم و اعتراض او را برمی‌انگیزد.
بخشی از متن کتاب
ربکا: تماشاچی ها خنده کردند. فیلمش کمدی بود. قصه یک دختری بود… می دونی… با یک مرد تو یک رستوران نیویورکی با هم ناهار خوردن. مرده خیلی دختره را به خنده می انداخت. دولین: چه طوری؟ ربکا: براش جوک تعریف می کرد. دولین: که این طور. ربکا: بعد برداشت دختره را با خودش برد به صحرا با یک ماشین بزرگ. دختره تا حالا به صحرا نرفته بود و بلد نبود توی صحرا زندگی کنه. [مكث.]
دولین: پس خیلی جالب بوده. ربکا: اما کنار دستم یک مردی نشسته بود، طرف راستم. موقع فيلم، عين مجسمه ثابت بود. سر سوزنی تکون نخورد، مثل یک جسد بی حس و حرکت بود. حتی یک بار هم نخندید. عین جسد خشک شده بود. من ازش فاصله گرفتم تا جایی که تونستم بدنم رو از او دور نگه داشتم… [سكوت.] دولین: خوب ببین، بیا از اول شروع کنیم. ما اینجا هستیم.
تو اینجا زندگی میکنی و نه در دورست یا جای دیگه، تو با من زندگی میکنی. اینجا خونه ی ماست. تو خواهر مهربانی داری. او هم همین نزدیک‌ها زندگی می‌کنه. دوتا بچه ی ناز داره که تو خاله‌ی اونها هستی. اونها فامیل تو هستند. [مكث.] تو باغچه قشنگی داری. باغچه ات رو خیلی دوست داری. این باغچه رو خودت تنهایی درست کردی. تو پنجه های سبزی داری. انگشت‌های خیلی قشنگی هم داری. [مكث.]
گوش میکنی چی می‌گم؟ من دارم از تو تعریف می‌کنم. در واقع از خیلی چیزهات تعریف کردم. بیا از اول شروع کنیم. ربکا: فکر نمی‌کنم بتونیم از اول شروع کنیم. ما مدتها پیش شروع کردیم. قبلاً یک بار شروع کردیم، حالا چه طور می‌تونیم دوباره شروع کنیم؟ فقط می‌تونیم دوباره تموم کنیم. دولین: ولی ما که تا حالا تموم نکردیم.
ربکا: چرا، چرا. دوباره و دوباره و چندباره. حالا هم می‌تونیم دوباره تموم کنیم. دوباره و دوباره و باز دوباره… دولین: نکنه نمی‌دونی تموم کردن یعنی چی؟ تموم یعنی تموم. تو نمی‌تونی دوباره تموم کنی. فقط یک بار میشه تموم کرد. ربکا: نخیر. یک بار تموم میکنی و بعد می‌تونی دوباره تموم کنی. [سكوت.]
نقد نمایشنامه صداها
هارولد پینتر، نویسنده نمایشنامه صداها، زاده ی 10 اکتبر 1930 و درگذشته ی 24 دسامبر 2008، نمایشنامه نویس، فیلمنامه نویس، کارگردان و بازیگر انگلیسی بود. پینتر در محله ی هکنی در شرق لندن به دنیا آمد و بزرگ شد. او دوران مدرسه را در همین محله گذراند و در رشته های دوی سرعت و کریکت فعالیت می کرد.
پینتر در همان دوران، در نمایش های مدرسه بازیگری می کرد و شعر می نوشت. او سپس به آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک رفت اما دوره ی تحصیلی اش را کامل نکرد. بعد از آن، پینتر به آموزشگاه مرکزی تئاتر رفت و در تئاترهای رپرتوار در ایرلند و انگلی فعالیت کرد.
علاقه‌مندان به مطالعه نمایشنامه و تئاتر از خواندن کتاب صداها و سه نمایشنامه دیگر لذت می‌برند.
کتاب های پیشنهادی
تعداد بازدید: 203 بار
عنوان کتاب: صداها
و سه نمایشنامه دیگر
نویسنده: هارولد پینتر
برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 2005
برنده جایزه ی فرانتس کافکا در سال 2005
مترجم: علی امینی نجفی
تعداد صفحات کتاب: 126 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 8.06 مگابایت
نوع فایل: PDF (ZIP)
منبع: شهرکتاب
