دانلود کتاب شماره صفر
کتاب شماره صفر که آخرین رمان نویسنده است، یک طنز مطبوعاتی است که در ایتالیا در سال ۱۹۹۲ اتفاق می‌افتد.
داستان حاضر، دو ماجرای موازی را پیش می‌برد که از نظر مفهومی با هم ارتباط دارند: یکی تحریریه روزنامه و دیگری ماجرای موسیلنی. قسمت اول به نحوی آموزش رسانه و چگونگی فریب و تغییر جهت دادن توجه ما به موضوعات دست چندم توسط رسانه است که خیلی عالی و خوب بیان میشود. قسمت دوم هم درباره ماجرای موسیلنی است.
این دو واقعه باهم ترکیب می‌شوند و آخر داستان ما با دو روایت از موسولینی و ارتش مخفی بعد از جنگ جهانی دوم رو به هستیم. یک روایت که توسط یکی از روزنامه نگاران مطرح میشود و دومی روایتی که در مستندی توسط بی بی سی پخش میشود. اومبرتو اکو، اینجا وارد قضاوت درباره صحت روایات نمی شود و آن را به دست مخاطب می‌سپارد که اکنون، با توجه به همه حرفها در باب رسانه و خبر، کدام را باور می‌کنید و کدام را منطبق با واقعیت رخ داده، می‌پندارید؟
خلاصه کتاب
موضوع کتاب شماره صفر در قالب داستانی، کمتر نمونه ای دارد و دیدگاه خیلی خوب و دقیقی نسبت به رسانه، خبر و واقعیت و مجازی به ما می‌دهد. این اثر هفتمین رمان نویسنده و فیلسوف بزرگ ایتالیایی، اومبرتو اکو است که یک سال پیش از مرگش بر اثر سرطان، در سال ۲۰۱۵ منتشر شد و به سرعت در لیست پرفروش‌ها قرارگرفت. اکو در این رمان که برخلاف رمان های دیگر او، بسیار کوتاه است، دو داستان را پیش می‌برد.
داستان یک روزنامه‌نگار حقه‌باز به نام کولونا در سال ۱۹۹۲ و دیگری داستان تیراندازی به موسولینی و معشوقه‌اش در سال ۱۹۴۵ در دریاچه کومو. داستان دوم از دل داستان اول بیرون می‌آید. کولونا مردی تقریبا ۵۰ ساله است که در پی یافتن کاری، به راه انداختن یک روزنامه جدید را تقبل می‌کند. روزنامه‌ای به نام «دومانی» یا «فردا»؛ اما این روزنامه با خیلی از روزنامه های دیگر متفاوت است.
این روزنامه که از طرف یک نجیب زاده و یک غول رسانه‌ای تامین مالی میشود، برای منتشر شدن نوشته نمی‌شود بلکه ابزاری است برای باج سبیل گرفتن از قدرتمندان. اخبار درج شده نه برای «بازتاب واقعیت» که با هدف «ساختن واقعیت» است بنابراین روزنامه و خبرنگارش، خبر نمی‌دهند؛ بلکه خبر را می‌سازند و تازه اگر خبری هم باشد، خوانندگان چنان به شنیدن دروغ عادت کرده‌اند که دیگر هر چیزی را باور میکنند و به زندگی خود ادامه می‌دهند؛ انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.
در این میان سردبیر روزنامه که فردی دچار پارانویا (بدگمانی) است از یک توطئه سخن می‌گوید. او عقیده دارد موسولینی، رهبر ایتالیای فاشیست که در سال ۱۹۴۵ کشته شده درحقیقت بدلی از او بوده و ماجرای این قتل بخشی از نقشه بزرگتر فاشیست‌ها بوده است. این خبری داغ برای روزنامه است و کولونا مصمم میشود مدارکی دال بر صحت این موضوع جمع آوری کند. کتاب شماره صفر، با استعاره‌ها، کنایه‌ها و طنزی که دارد، رمانی است که دغدغه‌های سیاسی اجتماعی اِکو را بازتاب می‌دهد.
بخشی از متن کتاب
کار آن هفته کند پیش رفت. هیچ کس مشتاق نبود خود را به آب و آتش بزند، از جمله سیمی. از طرفی دوازده شماره در سال، مثل یک شماره در روز نیست. من نسخه اول مقالات را خواندم و سعی کردم به آنها وحدت سبک ببخشم و مانع استفاده از توصیفات زیاده از حد مغلق و مطنطن شوم. سیمی تأیید کرد: «ما کارمان روزنامه نگاری است نه ادبیات.» کوستانزا وسط حرف پرید که:
«راستی این تب گوشی های موبایل دارد بالا میگیرد. دیروز یک نفر کنارم توی قطار داشت راجع به معاملات بانکی اش وراجی میکرد و من هم جیک و بکش را فهمیدم. مردم دیوانه شده اند. باید یک مطلبی در مورد این شیوه زندگی، کار کنیم.» سیمی اعلام کرد «این قضیۀ گوشی های موبایل زیاد به درازا نمیکشد، اول از همه اینکه یک عالمه قیمت شان است و عده معدودی استطاعت خریدش را دارند.
دوم مردم خیلی زود کشف میکنند که ضرورتی ندارد وقت و بی وقت به همه تلفن کنند، لذت صحبت خصوصی و رو در رو را از دست می دهند و آخر ماه کشف میکنند که صورت حساب تلفن شان از دست در رفته. این از آن تب هاست که ظرف یک سال یا نهایتاً دو سال تقش درمی آید. گوشی های موبایل در حال حاضر فقط به درد شوهران خانم باز و شاید لوله کش ها می خورد، نه کس دیگر.
بنابراین برای خوانندگان ما که بیشترشان تلفن موبایل ندارند، مطلب در مورد شیوه زندگی جالب نیست و کسانی هم که از این تلفن ها دارند، ولی آن را وسیله ای ضروری به شمار نمی آورند، ما را آدم های افاده ای و زیاده از اندازه فخرفروش تلقی می کنند.» گفتم: «فقط هم این نیست، یادتان باشد که راکفلر و آنیلی و رئیس جمهور آمریکا موبایل لازم ندارند. گروه گروه منشی دارند که به اموراتشان برسند.»
نقد کتاب شماره صفر
نویسنده کتاب شماره صفر، از منتقدان سرسخت برلوسکونی (نخست وزیر سابق ایتالیا) بود و بارها از او انتقاد کرده بود. در رمان حاضر، اکو با خلق شخصیت کولونا که نویسنده روزنامه‌های زرد ایتالیایی است، از جامعه‌ای صحبت می‌کند که بازیچه شیادان رسانه‌ای و نیروهای در کار اخاذی و فساد است.
این اثر نخستین بار در سال 2015 به چاپ رسید. سال 1945، دریاچه ی کومو: موسولینی و معشوقه اش توسط پارتیزان های محلی دستگیر شده و مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند. شرایط دقیق مرگ «دوچه» (لقب موسولینی، به معنای پیشوا) همچنان بحث برانگیز باقی مانده است. سال 1992، میلان: نویسنده ای ناامید و نه چندان موفق به نام کولونا با پیشنهادی رو به رو می شود که نمی تواند رد کند.
از او خواسته شده که به نام نویسنده ای دیگر، کتابی را بنویسد. موضوع این کتاب، روزنامه ای تازه کار است که توسط مردی ثروتمند و پرنفوذ در رسانه ها حمایت مالی می شود. همزمان با این که کولونا با اعضای روزنامه آشنا می شود، به نظریه ی متوهمانه ی سردبیر برمی خورد که اعتقاد دارد جسد موسولینی، در واقع جسد بدل او بوده و تمام این اتفاقات، بخشی از نقشه ای بزرگ تر از طرف فاشیست هاست.
جذب نشدن به کتاب شماره صفر کار سختی است. چرا که اثری نوشته ی یکی از تأثیرگذارترین اندیشمندان زمانه ی ماست!
کتاب های پیشنهادی
تعداد بازدید: 152 بار
عنوان کتاب: شماره صفر
(شماره ی صفرم)
نویسنده: اومبرتو اکو
مترجم: رضا علیزاده
تعداد صفحات کتاب: 176 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 18.19 مگابایت
نوع فایل: PDF (ZIP)
منبع: شهرکتاب
