دختری که ماه را نوشید

دانلود کتاب دختری که ماه را نوشید pdf

این کتاب ماجرای دختربچه‌ای عجیب است. کتاب دختری که ماه را نوشید را به تمام نوجوانانی که داستان‌های پرهیجان دوست دارند پیشنهاد می‌کنیم.

اثر فانتزی مسحور کننده‌ای است که استقبال بی‌نظیر خوانندگانش آن را در لیست پرفروش‌های نیویوک‌تایمز قرار داد. کلی بارن هیل نویسنده آمریکایی این اثر جادویی، فارغ التحصیل رشته‌ نویسندگی‌خلاق است. او نوشتن را پس از تولد دومین فرزندش، با نوشتن داستان‌های کوتاهی آغاز کرد که در نهایت به رمان‌هایی بلند تبدیل شدند. دیانا واگمن از این کتاب به دلیل توانایی در انتقال درس به روشی جذاب تعریف می‌کند و می‌گوید: “خواننده جوانی که اکنون آن را فقط برای سرگرمی می‌بلعد، درس‌های آن را در سال‌های آینده به یاد می‌آورد.”

کتاب دختری که ماه را نوشید، نخستین بار در سال 2016 منتشر شد. مردم شهر هر سال، کودکی را به عنوان پیشکش به جادوگری تقدیم می کنند که در جنگل زندگی می کند. آن ها امید دارند که این قربانی باعث شود جادوگر کاری به کارشان نداشته باشد. اما زان، جادوگر درون جنگل، بسیار مهربان است. زان این بچه ها را از جنگل نجات می دهد، آن ها را به خانواده های خوش قلبی می بخشد که در آن سوی جنگل زندگی می کنند و در طول مسیر، گرسنگی آن ها را با نور ستاره ها رفع می کند.

اما یک سال، زان به جای نور ستاره به بچه ای نور ماه می دهد؛ اتفاقی که باعث می گردد آن بچه از قدرت جادویی خارق العاده ای برخوردار شود. زان تصمیم می گیرد که این بچه را، که نامش را لونا گذاشته، مثل بچه ی خودش بزرگ کند. با نزدیک شدن به تولد سیزده سالگی لونا، قدرت های جادویی او با عواقبی بسیار خطرناک خود را نشان می دهند.

نقد کتاب دختری که ماه را نوشید pdf

پایان بندی داستان کتاب دختری که ماه را نوشید شگفت انگیز است. انقلاب مردم پودِ تارهای انقلاب طبیعت می‌شود و قالی روایت را به زیبایی به پایان می‌رساند. پرده‌ها کنار می‌روند و زمین دهان می‌گشاید. مردم ناآرام از اسارت بر گونه‌های داغ آتشفشان بسیج می‌شوند. بار دیگر چونان گذشته پروتکتریت در معرض خطر قرار می‌گیرد، اما این بار ماجرا به گونه دیگری رقم خواهد خورد. در پایان باید گفت که شاید ناجی بقای پروتکتریت جادوست، اما در نهایت این امید است که ابرقهرمان کتاب می‌شود.

کتاب دختری که ماه را نوشید معجون آرام‌بخشی از جادو و امید است؛ جادویی آمیخته با موجودیت امید و مردمی که در سحر اندوه زوال عقل را بی‌مقاومت پذیرفته‌اند. داستان هرچه پیش می رود اندوهناک بودن را بیشتر مذمت می‌کند و با روایت سرگذشت اهالی پروتکتریت قدرت امید را می‌ستاید. پروتکتریت سرزمین اندوه است و در کنار جنگل خطرناکی برپا شده است. جنگلی که بر زمینی ناآرام آرمیده و مردابی در قلب آن گسترده شده است. جایی در آن سوی مرداب، سرزمینی است که ابری از اندوه مردمانش را در آغوش گرفته است.

هوایی عاری از امید؛ انسانی که دَمش ترس است و بازدمش اندوه و جایی در همان حوالی اندوه‌خواری است که پا روی پا انداخته و شکمش از اندوه مردم شهر سیراب است. اندوه از ترس ناشی می‌شود و زمامداران ترس را با ناامنی می‌پرورانند. افسانه‌های کهنی که تحریف می‌شوند تا ناامنی را ریشه‌دار جلوه دهند. حاکمان و سردمداران می‌گویند جادوگری خوفناک در میان بلندی‌های جنگل کمین کرده و اگر از نوزادانمان تغذیه نکند، ریشه‌مان را می‌سوزاند. و ترس این گونه متولد شده، چیره می‌گردد و افسار اختیار را از انسان می‌گیرد.

درون جهان کتاب دختری که ماه را نوشید اما ماه تنها جادوبخش موجودات نیست. جایی در آن‌سوی جنگل زنی داغ‌دیده در میان دیوارهای اسارت از دیوانگی هشیار می‌شود. امید به دیدار نوزاد کوچکش هوای مسموم زندان را پاکیزه می‌کند و حقایقی بر او روشن می‌گرداند که جز جادوگران قادر به کشفش نیستند. او ایمان دارد که کودکش زنده است. این نوع دیگری از جادوست که به هنگام تولد فرزند در مادر به جا می‌ماند؛ چیزی چون ریسمانی نامرئی از روح مادر به قلب کودک، چیزی شبیه به کشش میان آهن و آهن ربا. این همان جاییست که می‌توان گفت دیوانگی عین عاقلی است.

سوی دیگر در پروتکتریت، از میان جماعت خوابیده، پسری شجاع و همسری دلسوز پیامبر امید می‌شود. هنجارشکنی می‌کند و از عملکرد زمامداران سوال می‌کند. کاری که پیش از این هیچ یک از مردم جرئت انجامش را نداشتند. شاید حتی اندوه چنان مغزشان را فاسد کرده بود که بجز مطیع بودن از پس حلاجی کردن هیچ چالشی بر نمی‌آمدند.

کتاب دختری که ماه را نوشید برنده مدال نیوبری در سال ۲۰۱۷ شد که باعث تعجب بارن هیل شد که فکر نمی‌کرد کسی از آن خوشش بیاید.