کتاب نامیرا

دانلود کتاب نامیرا صادق کرمیار pdf

بدون شک کتاب نامیرا یکی از بهترین و تاثیرگذارترین رمان‌هایی است که در زمینه‌ی مذهبی خواهید خواند.

بیش از هر چیز اسم کتاب است که خواننده را مشغول می کند؛ ابتدا به ذهن می رسد «نامیرا» فقط اسمی هنری است که برای جلب مخاطب انتخاب شده و یا ناشر و نویسنده خواسته اند ابهام داستان را زیاد کنند. اما کتاب را که تا انتها بخوانی معلوم می شود «نامیرا» ریشه در مفهوم «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» دارد. مفهومی که می گوید پهنه ی سرزمین کربلا به اندازه ی کل زمین وسعت پیدا کرده و عاشورا همیشه نمیراست.

از نکات جالب توجهی که می‌توان به آن اشاره کرد استفاده‌ی به‌جایِ نویسنده از روایات و احادیث است که در لابه‌لای داستان آورده شده، بدون این‌که به خواننده حس بد دست بدهد. اگر به مطالعه‌ی داستانی با نگاهی نو به واقعه‌ی عاشورا علاقمندید و به دنبال خواندن کتابی با پیش‌زمینه‌ی تاریخی و تحلیلی از آنچه در محرم ۶۱ ه.ق در کربلا رخ داد و داستان‌های مربوط به این واقعه هستید، کتاب نامیرا به شما توصیه می‌شود.

خلاصه کتاب

داستان کتاب نامیرا در پیش از واقعه ی عاشورا اتفاق می افتد و شخصیت های زیادی دارد اما مهم ترین شخصیت های آن دو جوان به نام های ربیع و سلیمه هستند که به یکدیگر دل باخته اند و گفتگوهایی میان آنان در باب حقانیت امام سوم شیعیان و یزید بن معاویه شکل می گیرد. نویسنده در خلال داستان این امر را بررسی می کند که دعوت کوفیان از امام حسین (ع)، در حمایت از حق و ایستادگی در برابر ظلم نبود.

به همین دلیل ساختار سستی داشته و منجر به از هم پاشی پیمان آن ها و خیانت و پشت کردن به امام مظلوم شد. کرمیار معتقد است کوفیان به دلیل به خطر افتادن منافع و کینه ای که از خاندان بنی امیه به دل داشتند، دست به این کار زدند و در نهایت، زمانی که پای تطمیع و تهدید وسط آمد، خیلی راحت موضع خود را تغییر داده و از آن برگشتند.

این امر تفاوت میان یاران حقیقی امام که با وجود کمبود تعداد به دلیل راستی و بزرگی آرمانشان کنار حضرت ماندند را با افراد سست عنصری که تنها به دلیل مال و منفعت تظاهر به حمایت از امام حسین(ع) داشتند، به خوبی نشان می دهد. پیکرهٔ اصلی کتاب نامیرا جریان پیوستن مردی از قبیلهٔ بنی کلب به نام عبدالله بن عمیر به سپاه حسین بن علی است.

بیان کتاب نامیرا روان و به زبان امروزی است به طوری که صمیمیتی را ایجاد کرده که مخاطب را به خود جذب می‌کند. نویسنده برای روایت داستان، از سوم شخص مفرد یا همان دانای کل استفاده کرده است. از نکات جالب توجه رمان، شخصیتِ “شریح قاضی” است. در گفتگویی که با “ابن‌اشعث” دارد، جایی که هانی را بازداشت کرده‌اند. ابتدا به نظر می‌رسد قاضیِ کوفه شخصیت مستقل دارد و خلاف نظر امیر (عبیدالله) می‌خواهد عمل کند.

ولی در ادامه مشخص می‌شود که توطئه‌ای را در ذهن پرورش می‌دهد و با رفتار شناسی “شریح قاضی” به این نتیجه می‌رسیم که همواره به گواه تاریخ در کنار مستبدان، قُضّاتِ فاسدی هستند که به کمک آن‌ها افرادِ آزادی‌خواه را از بین می‌برند و حکم به قتل آن‌ها می‌دهند. حتی با این‌که همیشه در نماز هستند و سر از سجده‌های طولانی بر نمی‌دارند!

در کتاب نامیرا نقشِ زنان به خوبی نشان داده شده است و بر خلاف آنچه که امروزه همه فکر می‌کنند زنان ۱۴۰۰ سال قبل در پستوها بودند و هیچ نقشی نداشتند! ولی در این داستان ما نقش تاثیر گذار سلیمه و ام‌وهب را به خوبی می‌بینیم؛ حتی ام‌ربیع به عنوان یک مادر.

چرا باید این کتاب را بخوانیم؟

کتاب نامیرا یکی از پرفروش‌ترین رمان‌های ایرانی با موضوع عاشوراست و درباره‌ی دختر و پسر جوانی از اهالی کوفه است که به دنبال حقیقت هستند، در صورتی که مردم کوفه به دنبال منفعت طلبی‌های روزافزون می‌گردند. اما در میان رفتارهای متناقض سرداران بزرگ کوفه، بین حمایت از امام حسین (ع) و یا وفاداری به یزید سرگردان‌اند.

به عبارتی این اثر یک دوره‌ فتنه‌ شناسی کامل است که به مخاطبش نشان می‌دهد که چگونه در شرایط پیچیده و غبارآلود فتنه، حق و باطل چگونه جابه‌جا می‌شوند و حتی بزرگترین سرداران و مبارزان اسلام نیز نسبت به راه امام حسین (ع) و هدف او از مقابله با یزید دچار شک و تردید می‌شوند.

کتاب نامیرا هم‌چون دیگر آثار تاریخی و مذهبی اسیر اختلاف روایت‌های تاریخی نشده و از نتیجه‌ی تحقیقی درستی بهره‌مند شده است. صادق کرمیار این کتاب را به سبک رمان‌های کلاسیک با آغازی آرام شروع می‌کند، تصویرسازی می‌کند، شخصیت‌ها را یک به یک وارد داستان می‌کند، آن‌ها را معرفی می‌کند و با داستان پیش می‌برد.

منافع شخصی مردم کوفه

نویسنده در کتاب نامیرا می‌نویسد که بخشی از مردم انبوهی که به امام نامه نوشتند، حضور او را برای منافع شخصی خود می‌خواستند. امضاها به خاطر درد دین نبود، بلکه برای طایفه‌ای سؤال این بود که چرا معاویه شام را برتر از کوفه دانسته است. وقتی که ابن‌زیاد سر کیسه را شل کرد و از بیت‌المال کیسه‌های طلا بخشید، دیگر آمدن امام فایده‌ای برای این قوم نداشت.

قصور معاویه را یزید جبران کرده بود. شاید اگر امام به کوفه می‌آمد و زعامت قوم را بر عهده می‌گرفت، اینان باز هم مخالفت می‌کردند. هر چند ابن‌زیاد هلاکشان کرد و دستشان را به خون پسر پیامبر آلوده کرد.

فتنه‌شناسی

برخی معتقدند نامیرا یک دوره فتنه‌ شناسی است برای کسانی که در پی حق هستند و می‌خواهند بدانند که حق و باطل چگونه جابه‌جا می‌شود. حتی «عبدالله بن عمیر» با آن همه سابقه در جهاد با کفار، تردید می‌کند که چرا پسر پیامبر به مقابله با یزید برخاسته است؟ آیت الله خامنه‌ای هم ضمن تمجید از کتاب، بر روی همین ویژگی تأکید کرده و با اشاره به ناآرامی‌های ایران بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ گفته است اگر کسی بخواهد فتنه را بشناسد، این کتاب را بخواند.

داستان عاشقانه

کتاب نامیرا داستان عاشقانه هم دارد و نویسنده درام و رمانس را در کتابش به هم آمیخته است. آنجا که سلیمه دختر عمرو بن‌حَجّاج با ربیع پیمان زناشویی می‌بندد و خوشحال است که همسرش محب علی و اولاد اوست و خشمگین می‌شود که چرا پدرش به حسین(ع) پشت کرده است. این عشق آن قدر قوی است که وقتی ربیع کارش به تردید می‌کشد، سلیمه هشدار می‌دهد که پیوند آن دو از سر حب علی و حسین(ع) است.

بخشی از متن

در کتاب نامیرا می‌خوانیم: مراسم عروسی ربیع و سلیمه بود. گروهی از مردان در میانه‌ی مجلس مردان رقص شمشیر می‌کردند. جماعت شادمان در حال گفتگو با یکدیگر بودند و غلامان با میوه و شربت و شیر از آنان پذیرایی می‌کردند. عمروبن حجاج در بالای مجلس نشسته بود. در یک سمتِ او، ربیع و در سمت دیگرش عبدالاعلی و هانی‌بن عروه نشسته بودند. شبث‌بن ربعی نیز کنار ربیع بود. غلامی با سبد بزرگ میوه نزدیک شد و آن را جلو عمروبن حجاج گذاشت.

عمرو نگاهی به جماعت انداخت تا از کیفیت پذیرایی از آنان مطمئن شود. بعد رو به هانی کرد و در واقع می‌خواست از او اجازه بگیرد. هانی با لبخند و اشاره‌ی سر به او اجازه داد. عمرو برخاست و رو به مهمانان ایستاد و گفت: «امروز ما دو بهانه برای جشن و شادمانی داریم؛ یکی عروسی دخترم سلیمه با بهترین جوانِ بنی‌کلب که در پاکی و صداقت چون پدرش شناخته شده، و دیگر بیعت قبیله‌ی بنی‌کلب با مسلم بن عقیل.»

بعد دست بر شانه‌ی عبدالاعلی گذاشت و گفت: «این شجاعت و دلیری عبدالاعلی را فرزندان بنی کلب هرگز فراموش نخواهند کرد! پس بخورید و بیاشامید که خداوند بهترین نعمت‌های خود را برای مؤمنان آفریده است!» دوباره رقص شمشیر و پایکوبی آغاز شد. در قسمت زنانه ام ربیع، روعه و ام سلیمه و زنان دیگر، گردِ سلیمه جمع شده بودند. (ص131 کتاب نامیرا)

یکی گردنبند او را به گردنش می‌بست. دیگری لباس و روسری‌اش را مرتب می‌کرد و دیگری بر دستانش حنا می‌زد. سلیمه آرام سر برگرداند و ربیع را دید که با پدرش شادمانه گفتگو می‌کردند. ربیع نیز یک لحظه سر بلند کرد و نگاهش با نگاه سلیمه گره خورد. ام سلیمه از درگاهی قسمت زنانه دیسی را که در آن تکه‌ای جواهر بود به مهمانان نشان داد. گفت: «این هدیه‌ی روعه، همسر هانی به عروس قبیله است.»

زنان کل کشیدند. عمرو با اشاره‌ی سر از روعه تشکر کرد. روعه که در کنار ام سلیمه بود، لبخند زد و گفت: «ارزش سلیمه بیش از این جواهرات است، چرا که هانی در محبت به سلیمه با پدرش رقابت می‌کرد.» هانی سنگین و پر ابهت سر تکان داد و گفت: «شادمانی من بیشتر از این است که عمرو دخترش را به جوانی داد که از دوستداران خاندان علی است؛ و اگر جز این بود یقین دارم که سلیمه به مرگ راضی‌تر بود تا ازدواج!»

هانی برخاست و شمشیرش را از کمر باز کرد. ربیع و عمرو و دیگران نیز برخاستند. هانی شمشیر را به سوی ربیع گرفت. گفت: «این تیغ جز خون دشمنان خدا و رسولش را بر زمین نریخته؛ یقین دارم داماد عمرو هم جز در راه حق از آن بهره نخواهد برد.» ربیع شمشیر را گرفت و بوسید. رقص شمشیر شدت گرفت. همزمان مردی هیجان زده وارد شد اما سعی کرد توجه مهمانان را جلب نکند… (ص132 کتاب نامیرا)

نقد کتاب نامیرا صادق کرمیار pdf

صادق کرمیار در کتاب نامیرا با نگاهی نو به واقعه‌ی عاشورا پرداخته است. کرمیار اید‌ه‌ی نوشتن کتاب را تفکر درباره‌ی «عبدالله بن عمیر» و چرایی واقعه‌ی کوفه می‌داند و در این کتاب به بیان تصمیم مردم کوفه برای دعوت از حسین بن علی (ع) و سپس تردیدها و عهدشکنی و عقب‌ نشینی‌ این مردم می‌پردازد.

نویسنده در کتاب نامیرا به صراحت تاکید می‌کند که انگیزه‌ی بسیاری از مردم کوفه از دعوت حسین بن علی (ع) منافع مادی و دنیوی بوده است. کرمیار با بیان روایتی از عبدالله بن عمیر که از شهدای واقعه‌ی عاشوراست، همین نکات مبهم رفتار مردم کوفه با امام زمانشان را بررسی و نقل می‌کند. عنوان این رمان به حقیقت جاودان و فراموش نشدنی واقعه ی کربلا و نامیرایی آن جان های بزرگی اشاره دارد که در راه خداوند و حقیقت شهید شدند.

نویسنده با تحقیقات فراوان درباره‌ی اتفاقات قبل از واقعه ی عاشورا، بستری تاریخی بر مبنای حقیقت بنا کرده و سپس روایتی تخیلی و قصه وار را در دل آن شکل داده است. وی ابتدا این اثر را به شکل فیلمنامه تدوین نمود اما دست سرنوشت سبب شد تا این کتاب چاپ شود.

در طرح روی جلد کتاب نامیرا از آیه‌ی 169 سوره «بقره» استفاده شده است که مضمون آن نامیرایی شهیدان راه حق است.