معرفی کتاب پادزهر
کتاب پادزهر اثری تفکر برانگیز، تا حدی غیرعادی و درنهایت به غایت روح بخش است.
کتاب راهنمای آدمهای هوشمند برای درک سوءبرداشت آدمها از معنای شادی و شاد بودن. الیور برکمن در کتابش تعریف تازه‌ای از خوشبختی ارائه می دهد. او با بهره گیری از نظریه‌ی روانشناسان و فیلسوفان به ما می گوید که چگونه می توان از اضطراب راهی به آرامش پیدا کرد. چرا که به نظر می رسد کتاب‌های مثبت اندیشی و خودیاری چندان هم که نویسندگان آنها می گویند، کارساز نیستند.
ثروت، حتی اگر بتوانید آن را به دست آورید، لزوماً به شادی منجر نمی شود و ما حتی نمی توانیم در مورد معنای «شادی» توافق کنیم. اگر از سمینارهای مثبت اندیشی غیرمنطقی، صحبت‌های انگیزشی بدون پشتوانه، شنیدن مداوم این جمله که: «همه چیز می تواند در کنترل شما باشد» در صورتی که در واقعیت حتی کنترل عطسه کردنتان هم با شما نیست و بسیاری صحبت‌های در ظاهر زیبای دیگه که تا الان فقط حس بی‌کفایتی را در وجودتان تقویت کرده‌اند، آزرده و کلافه شده‌اید، این کتاب برای شماست!
خلاصه کتاب
الیور برکمن در کتاب پادزهر با نگاهی به شرق و غرب، در بولتن های گذشته و دوردست، ما را با گروهی غیرعادی از مردم آشنا می کند که طرز فکر واحد و شگفت انگیزی درباره زندگی دارند. چه روانشناسان تجربی، چه متخصصان تروریسم، چه بودایی ها، چه مشاوران تجاری سرسخت، چه فیلسوفان یونانی و چه گوروهای امروزی، آنها استدلال می کنند که در زندگی شخصی ما و در کل جامعه، تلاش دائمی ما برای شاد بودن است که ما را بدبخت می کند. و اینکه یک مسیر جایگزین برای شادی و موفقیت وجود دارد که شامل پذیرش شکست، بدبینی، ناامنی و عدم اطمینان است – همان چیزهایی که ما زندگی خود را صرف تلاش برای اجتناب از آنها می کنیم.
برای این که واقعاً خوشبخت باشیم، گاهی نیاز است احساسات منفی بیشتری را تجربه کنیم یا حداقل یاد بگیریم دست از این همه دویدن برداریم! این طرز فکر نه تنها ما را به انفعال تشویق نمی‌کند، بلکه باعث پویایی بیشتر ما می شود؛ چون از این طریق بر چیزهایی تمرکز خواهیم کرد که واقعاً توان تغییر آن را داریم. این اثر کتابی‌ست تامل برانگیز برای درک تصور اشتباه اغلب ما از خوشبختی و موفقیت.
ویلیام لیث دربارهٔ کتاب پادزهر می گوید: «کتابی خارق العاده که وادارمان می‌کند به رویکرد فعلی‌مان نسبت به زندگی شک کنیم، به بازنگری آن بپردازیم و از جست و جوی مداوم شادی و قطعیتی که معمولاً به شکل مصرف گرایی بروز می کند، دست برداریم.» وقتی سعی می‌کنی روی سطح آب باقی بمانی، غرق می‌شوی؛ اما وقتی سعی کنی غرق شوی، شناور باقی می‌مانی. حس ناامنی نتیجه‌ٔ تلاش برای رسیدن به امنیت است. برعکس، رستگاری و سلامت روان، حاصل تشخیص تمام‌عیار این حقیقت است که هیچ راهی برای رهایی و نجات خود نداریم.
بخشی از متن کتاب
چیزی به نام «خود» بدون وجود «همه چیز دیگر امکان پذیر نیست و تلاش برای فکر کردن به یکی از آنها بدون وجود دیگری معنا ندارد. و این گفته ای مبهم، بی مزه و آبکی دال بر اینکه «همه یکی هستیم» نیست. قاعده ای است که در تمام سطوح هستی صادق است؛ از انتزاعی ترین سطوح گرفته تا ملموس ترین. اگر روابط اجتماعی که از آن برخوردارید یا جامعه ای که به آن تعلق دارید نبود، خویشتنی که اکنون هستید نبودید. و به همین شکل اگر به واسطه تمام اشیای فیزیکی جهان که بخشی از شما نیستند نبود، اکنون خویشتن خود نبودید.
ما بدون توجه به این حقیقت آشکار عمر خود را طی می کنیم و از این رو با نگرانی تلاش می کنیم حد و مرز خود را مستحکم کنیم، نفسمان را تقویت کنیم و برتری خود بر دیگران را به کرسی بنشانیم، گویی که می توان خود را از دیگران جدا کرد و از این نکته که همبستگی متقابل است که خویشتن ما را تعریف می کند چشم پوشید. واتس می نویسد: «در حقیقت، بنیادی ترین و مهم ترین معما، تنها چیزی که برای درک عمیق ترین رازهای فراطبیعی نیاز است، این است: به ازای هر خارج یک داخل وجود دارد و به ازای هر داخل یک خارج. و با وجود اینکه با هم تفاوت دارند، هستی هریک به دیگری بستگی دارد.» عبارت «باهم تفاوت دارند» حائز اهمیت است.
بحث این نیست که چیزی به نام حد و مرز وجود ندارد، بلکه شیوه درست برای درک جهان این است که آن را یک ماده درهم پیچیده بدون حد و مرز، شبیه به بستنی نیمه آب شده، در نظر بگیریم. این حقیقت که «شما» و «همه چیز دیگر» ماهیت به هم پیوسته اید، بدین معنا نیست که وجود ندارید. سلامت روانی ما در گرو حفظ یک خود منسجم و تمایز قائل شدن بین خود و دیگران است؛ نه آلن واتس و نه اکهارت تولی خواستار به خطر افتادن سلامت روانی شما نیستند. در عوض، نتیجه گیری حاصل از اندیشه های هریک از آنها این است که بهتر است «خود» را به عنوان نوعی داستان، گرچه داستانی به شدت مفید، در نظر بگیریم و شاید درک این مطلب به جای تلاش سرسختانه برای انکار آن است که منجر به رضایت و خشنودی واقعی ما شود.
دیگران هم اشاره کرده اند که ظاهرا حضور ساکت اکهارت تولی شک و بدبینی افراد را آب می کند و این در مورد من هم صادق بود. هرچند تمایلی به اذعان آن نداشتم، ولی حقیقت این بود که تولی آرامشی محسوس را ساطع می کرد؛ آرامشی که در تاروپود آن آپارتمان کوچک در ونکوور تنیده شده بود و در نهایت تا پایان گفت وگوی عصرانه مان در من. سکوت هایی که در ابتدای مکالمه برایم بسیار ناراحت کننده و غیرطبیعی بود، با فروکش کردن میل جبری من به پر کردن آن، کم کم قابل تحمل و پس از مدتی حتی لذت بخش شد. تولی برای لحظاتی ممتد و طولانی پلک و لبخند می زد و پس از مدتی من هم با آرامش کامل لبخندهای او را جبران می کردم. با این حال همچنان نمی توانستم خود را قانع سازم که زندگی درونی او چنان آرامش شگفت انگیزی داشته باشد که
نقد کتاب پادزهر
اگر افکار منفی بر ذهن غالب شود، ممکن است یک دور باطل ایجاد شود، چرا‌که شکست فرد در تفکر مثبت می‌تواند سبب شروع جریانی از افکار خودسرزنش‌کننده شود که چرا نمی‌تواند به اندازه‌ی کافی مثبت فکر کند. «انگیزه پیدا کن»، «موفق شو»، «هرگز تسلیم نشو!»… اگر با شنیدن این‌گونه جملات از زبان سخنرانان انگیزشی و نویسندگان کتاب‌های خودیاری به شما هم احساس فریب خوردگی دست می‌دهد، بنابراین کتاب پادزهر احتمالاً قرار است حسابی به کارتان بیاید.
چرا که الیور برکمن در این اثر راه‌حل خوشبختی را برای کسانی ارائه می کند که تاب و تحمل مثبت‌اندیشی ندارند و گوششان از این حرف‌های به ظاهر مثبت پر است.
کتاب های پیشنهادی
- یافتن معنا در نیمه دوم عمر
- راهنمای مردن با گیاهان دارویی
- نظریه انتخاب
- آن زندگی را انتخاب کنید که می خواهید
تعداد بازدید: 669 بار
عنوان کتاب: پادزهر
خوشبختی برای کسانی که تحمل مثبت اندیشی را ندارند
نویسنده: الیور برکمن
مترجم: محمدجواد کعبی زاده
تعداد صفحات کتاب: 224 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 16.3 مگابایت
نوع فایل: PDF (RAR)
منبع: شهرکتاب
این پست صرفا جهت معرفی کتاب به خوانندگان می باشد.
