گستره

گستره (nbookcity.com)

دانلود کتاب گستره

اقیانوسی به عمق بند انگشت”. این عبارت را معمولا وقتی استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم به سطحی بودن دانش و مهارت اشاره کنیم. برای همین فقط متمرکز نکات منفی آن می‌شویم. اما متخصص شدن به معنای عمیق شدن، عیب و نقصی ندارد؟ وقتی به عمق می‌رویم چه چیزی را از دست می‌دهیم؟ در کتاب گستره جواب‌های دیوید اپستین را به این پرسش‌ها می‌بینیم. همه‌ی ما از کودکی و دوران طفولیت با مسئله‌ی کمیت و کیفیت آشنا شده‌ایم و امروزه زیاد می‌شنویم که افراد مدام می‌گویند کیفیت بهتر از کمیت است و یا برعکس.

آن‌ها از این جمله‌ی شیک و شکیل گاهی به عنوان شعار و گاهی برای تبلیغ استفاده می‌کنند و بدون آن‌که معنی آن را بدانند دست به استفاده از این ترکیب می‌زنند. اما بهترین راهکار برای درک بهتر این جمله‌ی کلیشه‌ای، به کار بردن آن با معادل‌هایی مناسب در موقعیت مناسب است، یعنی به‌جای به کار بردن و سنجش با کیفیت و کمیت، از عمق و وسعت استفاده کنیم. کاری که دیوید اپستین در کتاب گستره انجام می‌دهد.

چکیده کتاب

اپستین در کتاب گستره با دیدگاه‌های بدیع خود دریچه نویی را به روی همه متخصصان و کسانی که می‌کوشند در حرفه خود متخصص شوند، می‌گشاید و آن ان گسترش همه‌جانبه حوزه‌های زندگی در کنار داشتن تخصص و وسیع کردن میدان دید است. گاهی فکر می کنیم برای موفق شدن در کارمان یا باید آن را وسعت ببخشیم و یا روی بخشی از آن عمیقا تمرکز کنیم چون فکر می‌کنیم نمی‌توانیم هردو را همزمان داشته باشیم. به طور کلی این دیدگاه درست به نظر می‌رسد. زمان شما در طول زندگی محدود است، دقیقا مانند انرژی و توجه‌تان. اگر بر روی یک چیز متمرکز شوید، شانس آن را خواهید داشت که آن را به بهترین نحو ممکن انجام دهید.

اگر برای انجام چند چیز تلاش کنید، چیزهای زیادی را تجربه خواهید کرد، اما در انتها احتمالا یک غیرحرفه‌ای خواهید بود. دیوید اپستین می‌گوید خرد عامه بشر، در انتخاب بین وسعت و عمق، بی‌رحمانه و یکسویه رفتار می‌کند؛ استفاده از ضرب‌المثل‌هایی مثل «سرباز همه بازی‌ها، و پادشاه هیچ ‌کدام (یا همه کاره و هیچ کاره در فارسی)» برای افراد جنرالیست، بیانگر این موضوع است. حتی در روانشناسی عامه نیز این تفکر پذیرفته و جا افتاده است.

بخشی از متن کتاب 

مادر پسربچه به موسیقی و هنر علاقه‌مند بود، اما وقتی پسربچه سعی کرد سیاه‌قلمی از گربه‌ی خانگی‌شان بکشد، چنان افتضاحی به بار آورد که خودش نقاشی را نابود کرد و از تلاش مجدد امتناع کرد. در عوض، او بیشتر دوره‌ی کودکی خود را در هلند برای تیله‌بازی و سورتمه‌سواری با برادر کوچکش صرف کرد، اما در اکثر مواقع صرفاً تماشا کننده بود. یکی از کتابچه‌های راهنمای والدین، با این توجیه که پرسه‌زدن‌های بی‌برنامه ممکن است تخیل کودکان را مسموم به سرخوشی کند، آنان را از این کار منع کرده بود، اما او ساعت‌ها به‌تنهایی پرسه می‌زد.

او شب‌ها و در میان طوفان‌ها پرسه می‌زد، چندین مایل پیاده‌روی می‌کرد تا برای چند ساعت به تماشای آشیانه‌ی پرنده‌ای بنشیند یا مسیر حرکت حشرات آبی را روی جویبارها دنبال کند. او به جمع‌آوری سوسک‌ها علاقه‌ی ویژه‌ای داشت و در کنار هر یک از آن‌ها نام صحیح لاتین‌شان را می‌نوشت. وقتی به سیزده سالگی رسید برای تحصیل در مدرسه‌ی جدیدی که در یک کاخ سلطنتی قدیمی دایر شده بود پذیرفته شد. آن مدرسه به‌قدری از خانه‌اش دور بود که مجبور شد با خانواده‌ای محلی زندگی کند. وقتی در کلاس حضور داشت ذهنش به‌سوی مسئله‌های دیگر می‌رفت، اما دانش‌آموز خوبی بود و وقت آزاد خود را برای به‌خاطر سپردن شعر صرف می‌کرد.
معلم هنر مدرسه شخص بسیار مشهوری بود و یکی از پیشگامان عرصه‌ی آموزش محسوب می‌شد و برای تبدیل‌کردن درس طراحی به یکی از بخش‌های اصلی موتور اقتصادی ملی تلاش زیادی می‌کرد. تلاش‌های او به قدری موفقیت‌آمیز بود که حکومت فدرال را واداشت درس سیاه‌قلم را در تمامی مدارس دولتی اجباری کند. آن معلم، به‌جای اینکه در کلاس بایستد، چیدمان دانش‌آموزان را به گونه‌ای ترتیب داده بود که بتواند مانند سوزن خیاطی از میان‌شان عبور و شخصاً به کار تک‌تک آنان توجه کند. اکثر دانش‌آموزان او را می‌ستودند، اما او روی پسربچه هیچ تأثیر عمیقی نگذاشت. پسربچه در سنین بزرگ‌سالی گلایه می‌کرد که با اینکه به‌عقیده‌ی معلمان، پرسپکتیو در توسعه قوانین جدید آموزش هنر نقشی بسیار محوری ایفا می‌کرد، هیچ‌کس به او نگفته بود پرسپکتیو در نقاشی چه معنایی دارد.

نقد و بررسی کتاب گستره

دیوید اپستین با ارزیابی موفق ترین قهرمانان ورزشی، هنرمندان، موسیقی دانان، مخترعان و دانشمندان، متوجه شد که در بیشتر زمینه ها، علی الخصوص آن هایی که پیچیده تر و غیرقابل پیش بینی ترند، جنرالیست ها یا کلی گراها نسبت به افراد متخصص موفق ترند. آنها اغلب راه خود را دیرتر پیدا می کنند و به جای تمرکز روی یک چیز، از یک شاخه به شاخه ی دیگری می پرند. در عین حال خلاق تر، چابک تر و در برقراری ارتباط نسبت به همتایان متخصص خود تواناترند. نتایج این تحقیقات در کتاب “گستره – عمق یا وسعت؟” به قلم “دیوید اپستین” آمده است.
گستره – عمق یا وسعت؟ کتابی تحریک برانگیز، دقیق و جذاب بوده که پرونده ای قانع کننده از پرورش فعالانه ی ناکارآمدی ها ارائه می کند. رد شدن، بهترین راه یادگیری در امتحان، رد شدن در آن است. افرادی که از شغل های مختلف استعفا می دهند، نهایتا جایگاه خود را در راضی کننده ترین شغل ممکن می یابند. موثرترین مخترعان به جای تعمیق دانش خود در یک حوزه، به پل زدن بین دامنه های مختلف می پردازند. نهایتا “دیوید اپستین” در این کتاب می گوید افرادی که وسیع تر می اندیشند و تجربیات و چشم اندازهای متنوع تری را در آغوش می کشند، به طور افزاینده ای پیشرفت می کنند.

شاید به این کتاب ها نیز علاقمند باشید:

  1. خانه جدید، دوست تازه
  2. بوف کور
  3. عصر نوین جنگ
  4. خاطرات آدم و حوا
  5. دیوید کاپرفیلد

تعداد بازدید: 2,409 بار

David%20Epstein%20 %D8%AF%DB%8C%D9%88%DB%8C%D8%AF%20%D8%A7%D9%BE%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86

عنوان کتاب: گستره

عمق یا وسعت

نویسنده: دیوید اپستین

مترجم: مهدی بغدادی

تعداد صفحات کتاب: 590 صفحه

زبان کتاب: فارسی

حجم فایل: 26.6 مگابایت

نوع فایل: PDF (RAR)

منبع: شهرکتاب

دکمه دانلود قابل مشاهده برای کاربران ویژه:

نوشته‌های مشابه

دکتر هرمزی جنگی در فروردین ماه 1371 در دل سرزمینی از سرزمین های کویری ایران زمین پا به عرصه وجود نهاد. دوران کودکی و نوجوانیش به منوال کویرنشینان به آسمان آبی و بی پروای نامدار کویر پیوند خورد...
بروزرسانی: 6 روز قبل
تعداد بازدید: 301
می‌خواهم در آستانت بگریم پیش از گمرکی شدن اشک‌هام، می‌خواهم دوستت بدارم ای بانوی من، تا بر ارابه‌ی زمان، تقویم‌ها را بگردانم، ماه‌ها و روزها را به نامی دیگر بخوانم. ساعات جهان را تنظیم کنم، با کوبه‌ی...
بروزرسانی: 6 روز قبل
تعداد بازدید: 488

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *