سرگشتگان

دانلود کتاب سرگشتگان pdf

کتاب سرگشتگان رمان پرمحتوایی است که امین معلوف در آن به بررسی وضعیت فلسطینی‌ها‌ پرداخته.

امین معلوف از کسانی است که در جایگاه روزنامه‌نگار، در ماجرای انقلاب اسلامی سال ۵۷ روح‌الله خمینی را از پاریس تا تهران همراهی کرد. او فرزند رشدی معلوف – سیاستمدار و شاعر برجسته دهه شصت – است.

ویژگی برجسته سبک معلوف، مقطع نویسی است: در نوشته‌های او هر جمله حیات مستقل دارد، به این شکل که وقتی او می‌تواند (و حتی در برخی موارد باید) جملات را به هم متصل کند، با نقطه از هم جدایشان می‌کند.

خلاصه کتاب

کتاب سرگشتگان چیزی شبیه به دغدغه و افکار نویسنده اش، امین معلوف، داستان جنگ و مهاجرت و سرگردانی است. معلوف که خود ریشه‌ای لبنانی داشته و زبان مادری اش عربی است، این داستان را به زبان فرانسه که کشور مهاجرت قهرمان داستان است، به نگارش درآورده. آدم که شخصیت اول این داستان است بعد از بیست و پنج سال به زادگاه خود باز می گردد. او که یک یهودی است سال ها قبل، لبنان را بخاطر شروع جنگ ترک گفته…

حالا که مراد، دوست صمیمی‌اش آخرین نفس های خود را می‌کشد، برای دیدن او به لبنان بر می‌گردد. اما دو دوست قبل از تجدید دیدار از هم جدا می‌شوند و مراد پیش از دیدن رفیق شفیقش، جان به جان آفرین تسلیم می‌کند. متاثر از مرگ مراد و مغموم در اندیشه‌ی روزگاران گذشته، آدم به خاطرات شیرینش از دوران دانشگاه و محفل های دانشجویی رجوع می کند و داستان در خلال این یادآوری‌ها پیش می‌رود.

نویسنده کتاب سرگشتگان که خود با حسرت زندگی بدون جنگ در سرزمین مادری‌اش دست و پنجه نرم کرده، این حسرت را در قالب خاطرات آدم به خواننده نشان می‌دهد و ذهن مخاطب را همچون ذهن یک مهاجر رنج دیده، از سوالات دردناک و بی‌شماری که تا ابد بدون پاسخ می‌مانند پر می‌کند. سوالاتی همچون چرایی و هدف جنگ و دو راهی هایی که در ذهن جوانان عاشق میهن برای ترک دیار یا ایستادگی و مقاومت شکل گرفت.

نویسنده در کتاب سرگشتگان نشان می‌دهد که هر دو مسیر این دو راهی سوختن و شکاف بود و از دست رفتن یک زندگانی شاد در کنار هم وطنان. سید حمیدرضا مهاجرانی رمان پیش رو را از این نویسنده‌ی مشهور لبنانی که برنده‌ی جوایز متعددی هم بوده به فارسی ترجمه کرده و انتشارات روزنه آن را به چاپ رسانده است. خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر پیشنهاد می‌کنیم.

چرا باید این کتاب را بخوانیم؟

کتاب سرگشتگان داستان سرگشتگی و سردرگمی افرادی است که خود را نسلی سوخته می‌دانند؛ نسلی که در آتش جنگ‌هایی سوختند که نه هدف والایی را در پی‌ داشت و نه جوانهٔ ارجمندی از آن رست.

این رمان، حکایت افرادی است که نه به‌هنگام بلکه با تأخیر، در فکر ایجاد جمع و اتحادی دوباره بین خودشان شدند؛ اتحادی که دست تقدیر نیز با خلق دوباره‌اش سر ناسازگاری داشت.

بخشی از متن

هرگز نتوانستم بفهمم که چرا پدرم این نام را بر من نهاد. در سرزمین مادریم «آدم» اسمی است نادر و قبل از من هم هیچ یک از افراد خانواده‌ام چنین نامی نداشته‌اند. خوب به خاطر می‌آورم که یک روز از پدرم علت انتخاب این اسم را پرسیدم. او در پاسخ فقط به یک جمله اکتفا کرد: «آدم پدرهمه ماست». آن موقع که من این سؤال را از پدرم پرسیدم ده سال بیشتر نداشتم و در آن سن‌و سال طبیعی بود که قدرت فهم چنین پاسخی را نداشته باشم.

لذا به همین مقدار توضیحی که پدرم داد بسنده نموده و وانمود کردم که از پاسخش قانع شده‌ام. شاید بهتر بود در زمانی دیگر و در سن‌و سال پختگی، البته به شرطی که او هم در قید حیات بود این سؤال را از او می‌پرسیدم که واقعاً آرزویش در انتخاب این اسم برای من چه بود؟! گویا او هم در ذهن خود به همان چیزی فکر می‌کرد که من فکر می‌کنم و آن اینکه با داشتن اسم آدم، که سرسلسله نسل بشر است موظف بودم من نیز به گروه بنیانگذاران و سرسلسله‌گان بپیوندم.

این بود آن مأموریت بزرگی که من «آدم» به عهده داشتم. ولی حالا که پا به آستانه چهل و هفت سالگی نهاده‌ام باید به شکست خود در ادای این وظیفه و انجام این مأموریت اعتراف کنم. من نه تنها سرسلسله یا واسطه‌العقد هیچ گروه بیانگذاری نشدم، که عن‌قریب است حلقه‌ای کوچک شوم از آخرین حلقه های این سلسله طولانی و سالخورده. (صفحه4 کتاب سرگشتگان)

منِ «آدم» آخرین فرد از این خانواده شده‌ام؛ میراث‌دار کوهی از اندوه‌ها و ناامیدی‌ها و حتی فراتر از آن، وارث ننگ‌ها و سرخوردگی هایش. بارقه های امید به انجام این مأموریت مدت‌داری که به من محول شد، قطعاً در چهره کسانی که دوستشان دارم و دوستم دارند، موج می‌زند. این بارقه‌ها را به وضوح می‌بینم و به راحتی برایم قابل درک است که وقتی آنان به خواب ابدی فرو می‌روند باید پیش از کشیدن پارچه سفید روی چهره‌شان با اشاره سر این پیام را به آنان برسانم که:

«بله! منِ آدم موفق شدم.»  آنگاه با طمأنینه صورت‌شان را می‌پوشانم و برای همیشه دیدار دوبارۀ چهره‌شان را بدرود می‌گویم. من نیز محکوم به کهنگی و پوسیدن هستم. به زودی نوبت من هم فرا خواهد رسید و آنگاه که برسد درست به مانند درختی کهنسال که به رغم قامت ناخمیده و پیوند ریشه های هزار رشته‌اش با خاک از درون توخالی و سست است، من نیز ناتوان خواهم شد… (صفحه5 کتاب سرگشتگان)

نقد کتاب سرگشتگان pdf

امین معلوف در کتاب سرگشتگان از شخصیتی به نام «آدم» می‌گوید. «آدم» یک یهودی است که با شروع جنگ در لبنان، از زادگاهش کوچ کرده و حالا پس از دو دهه به کشورش بازمی‌گردد تا دوستی قدیمی از دوران دانشگاه را که در حال احتضار است، ملاقات کند. دوستش از دنیا می‌رود و مرگ او، «آدم» را به یاد دوران دانشگاه و محافل دوستانه‌شان می‌اندازد.

رمان، با حسی نوستالژیک و با مرور خاطرات «آدم» پیش می‌رود. در تمام داستان، خواننده با حسرت‌ها، پرسش‌های بی‌پاسخ‌ مانده و چرایی‌ هایی روبه‌رو است که از ذهن «آدم» و دوستانش می‌گذرد. فرار از جنگ، مهاجرت، آوارگی و شکاف میان هم‌وطنانی که یک عمر کنار هم زندگی کرده و غم و شادی‌شان با هم بوده است، در جای‌جای داستان و خاطرات «آدم» به گویاترین شکل ممکن بیان می‌شود.

کتاب سرگشتگان اثری فوق العاده گیرا و جذاب است که در ۱۶ روز روایت می‌شود؛ رمانی است که هر خاورمیانه‌ای باید بخواند!