دانلود کتاب سی چهره
عباس میلانی گفته: کتاب سی چهره آنچنان که از نامش برمی آید، مجموعه ای است از تجربیات و خاطرات من از سی نفر از دوستان و آشنایان و همکارانم.
سنجه من برای برگزیدن این افراد سهمی بود که نه تنها در زندگی من، که در درک چرایی تحولات نیم قرن اخیر داشتند. اگر رغبتی در خوانندگان و عمری برای من باقی بود، یادداشت هایم درباره سی نفر دیگر را هم در جلد دوم این مجموعه به چاپ خواهم سپرد.
سی چهره روایت من از سی تن از انسان هایی است که با سکوت یا مبارزه، گشاده دستی یا تنگ نظری خود به تحولات زمانه خود شکل داده اند و یا فرجامش را تعیین کرده اند. در بیست سال اخیر چهار کتاب درباره برخی از مهمترین این شخصیتها نوشتم.
با معمای هویدا آغاز کردم و دو جلد درباره نامداران ایران نوشتم که سنجه انتخابش ابتکار هر یک از آن ۱۵۰ نفر در یکی از زمینه های فرهنگی و اقتصادی و سیاسی دوران شاه بود. کار بعدی نگاهی به شاه بود. اثر پیش رو، تکمله این چهار کتاب است.
خلاصه کتاب
گفته اند که هریک از ما برآمده از خاطراتمانیم. محرک و تعیین کننده تحولات تاریخی از یکسو، ساختارهای اقتصادی -سیاسی و سلوک رهبران است و از سوی دیگر کشمکش ها و فراز و فرودهای انسان هایی است که در زمان آن تحولات می زیستند و با سکوت یا مبارزه گشاده دستی یا تنگ نظری خود به این تحولات شکل دادند و فرجامش را تعیین کردند. کتاب سی چهره روایت عباس میلانی از سی نفر از این انسان ها است.
نویسنده تاکید کرده است که هیچ کدام از بخش های سی چهره را نباید زندگی نامه افرادی دانست که آن بخش به نامشان است. کار تحقیقی نیستند. در عین حال هیچ جزیی از هیچ کدام از روایات ساختگی هم نیستند. همه رخدادها را از منظر خاطره ی شاید خطا کار خودم نوشتم. تا استاپارد یکی از درشخان ترین آثار خود را در مورد دو شخصیت فرعی نمایشنامه شکسپیر نوشت. ولی در کار تاریخ شخصیت فرعی و اصلی اغلب به منظر راوی و افق دانش زمانش باز بسته است.
هرچه افقمان گسترده تر یا ژرفتر می شود مرز بین فرعی و اصلی هم مانند چند و چون حقیقت تاریخی سیال تر جلوه می کند. برخی از سی چهره این مجموعه از شخصیت های برجسته ولی گاه در پس پرده مانند آن زمان اند و برخی هم بسان هم سرایان تراژدی یونان اند نقش اصلی ندارند ولی حلقه و اصل روایت اند.
بخشی از متن کتاب
از ایران که رفتم چند کس و چندجا همواره در پس ذهنم بودند و دلتنگشان می شدم. منوچهر صفا از آن کسها بود و دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران از آن جاها. منوچهر صفا در عین حال برایم آن وجدان همیشه بیداری بود که به گمانم در پس ذهن هرکسی که قلم به دست گیرد حاضر و ناظر است. کلمه و عبارت هر نقد و نظر را به سنجه آن وجدان به کار میگیریم و از خود میپرسیم، اگر این جمله و نظر را بخواند چه خواهد گفت؟
با او در پژوهشگاه علوم اجتماعی آشنا شدم. بعد از زندان وقتی که تلاشم برای بازگشت به دانشگاه با شکست روبرو شد گفتند استخدامم در یکی از مراکز تحقیق بلامانع است، به راحتی در پژوهشگاه استخدام شدم. قرار شد کتابی در مورد روانکاوی و تاریخ بنویسم. در ذهنم حتی شاید روشن نبود ولی طرح این موضوع بخشی از فرایند فاصله گرفتن با مارکسیسم استالینیستی – لنینستی بود. این فرایند معمولا چند منزل دارد.
تلاش برای ترکیب مارکس و فروید – آنچنان که مثلا نورمن براون و مارکوزه و ویلهم رایش کرده بودند ـ یک «منزل» است و ترجمه آثار گرامشی منزلی دیگر. من در فاصله ای اندک هردو منزل را پیمودم. اینها را البته به رئیس پژوهشگاه نگفتم. بعد از استخدامم مرا به اتاقی که چند میز در آن بود برد و یکی را برایم تعیین کرد و مشغول به کار شدم. یک هفته هم نشده بود که همان رئیس سراسیمه وارد اتاق شد. «اسبابت را جمع کن و برو از ساواک زنگ زدند که به چه اجازه ای فلانی را استخدام کردی»
پنجشنبه بود با دلی گرفته به منزل رفتم و دوباره دوشنبه، به احمد قریشی متوسل شدم. زنگی به پرویز ثابتی زد گفت اشتباه شده. بگوئید برگردد سرِ کارش. وقتی کوشیدم برگردم رئیس محتاط پژوهشگاه گفت تا اجازه کتبی از ساواک نیاید صلاح نیست برگردی. دو هفته طول نکشید که صلاح شد برگردم. همان رئیس این بار مرا به اتاقی که پیشتر در انحصار منوچهر صفا بود راهنمایی کرد. او با مهر و محبت خوشامد گفت. از همان روز اولی که به این پژوهشگاه آمده بودم میدانستم که صفا در کنار انور خامه ای، مهمترین و محترمترین محققان آن مرکز بودند.
اسلام کاظمیه و داریوش آشوری هم حقوق بگیر بودند. پیشتر چند مقاله و داستان کوتاه از صفا خوانده بودم. طنزهایش را به نام غ داود چاپ میکرد. به گمانم از شاهکارهای طنز معاصر فارسی اند. با این حال هر روز که بیشتر در محضر منوچهر صفا بودم، نه تنها قدر طنز و فضلش که فروتنی و آزادگی اش را بیشتر میدانستم. مزاحمتی که ساواک با اخراج موقتم از پژوهشگاه بر سرم آورد و این واقعیت که گویا ثابتی به رئیس پژوهشگاه زنگ زده بود…
نقد کتاب سی چهره
عباس میلانی، نویسنده، پژوهشگر و ایران شناس و همچنین استاد علوم سیاسی در دانشگاه استنفورد، اینبار در کتاب سی چهره، به سراغ اشخاصی میرود که هم در زندگی شخصی خود و هم روند شکل گیری جریان سیاسی معاصر و تحولات آن سهمی داشته اند.
دکتر عباس میلانی در بیست سال اخیر چندین کتاب تاثیر گذار از تاریخ ایران و اشخاص مهم در رقم خوردن آن به رشته تحریر در آورده است، که با معمای هویدا (ابوالهول ایرانی) آغاز میشود و در ادامه نامداران ایران و بعد نگاهی به شاه را به رشته تحریر درمی آورد و حالا کتاب سی چهره که به قول خوش تکمیل کننده چند اثر قبلی او بوده است را روانه بازار میکند، البته این کتاب در خارج از ایران به چاپ رسیده است.
کتاب های پیشنهادی
تعداد بازدید: 1,069 بار
.webp "سی چهره 1")
عنوان کتاب: سی چهره
نویسنده: عباس میلانی
تعداد صفحات کتاب: 205 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 1.28 مگابایت
نوع فایل: PDF (ZIP)
منبع: شهرکتاب
