دانلود کتاب خطاب به عشق
کتاب خطاب به عشق فوق العاده جذاب است. با اینکه نامه‌نگاری است اما شبیه به یک کتاب کامل با اطلاعات کامل است و صرفا عاشقانه نیست.
کسانی که سایر آثار آلبر کامو را خوانده باشند (مثل کتاب بیگانه) حتی نمی توانند تصورش را هم بکنند که این نویسنده می‌تواند این قدر سرشار از احساس باشد! این کتاب بی نظیر است و بسیار قلب را نوازش می‌کند.
لحظه‌ای تصور کنید در بحبوحه جنگ جهانی، یک عاشق سینه سوخته چه مصیبت‌هایی می‌کشد برای آنکه از معشوق خبری بگیرد. انتظار برای رسیدن جواب نامه، چندباره خواندن آن با لذت و بعد، نگهداری از آن همچون یک شئ گرانبها، این‌ها لذت‌هایی است که از یاد برده‌ایم ولی کامو به بهترین نحو در این کتاب بیان کرده است.
خلاصه کتاب
کتاب خطاب به عشق جنبه‌ی پنهان شخصیتی آلبر کامو را به نمایش عموم می‌گذارد و به ما اجازه می‌دهد درمورد زندگی شخصی این نویسنده بیشتر بخوانیم. در مارس 1944 آلبر کامو و ماریا کاسارس در خانه میشل لیریس با هم ملاقات کردند. دانشجوی سابق هنرستان و دختر یک جمهوری خواه اسپانیایی در تبعید، در آن زمان تنها 21 سال داشت. در آن زمان کامو داشت بیگانه را منتشر می کرد.
سپس این نویسنده مدتی را در پاریس به تنهایی زندگی کرد، جنگ او را از همسرش فرانسین که در اوران معلم بود دور نگه داشت. آلبر کامو که نسبت به استعداد این بازیگر حساس شده بود، نقش مارتا را در نمایش سوء تفاهم در ژوئن سال 1944 به ماریا واگذار کرد. در طول شب های اجرا، آلبر کامو و ماریا کاسارش عاشق هم شدند. این هنوز تنها مقدمه ای برای یک داستان عاشقانه ی بزرگ است که آغاز واقعی آن تا سال 1948 به وقوع نمی انجامد.
تا زمان مرگ تصادفی نویسنده در ژانویه 1960، آلبرت و ماریا هرگز نوشتن برای همدیگر را متوقف نکردند، به خصوص در طول هفته های طولانی جدایی شان به دلیل تعهد هنری و فکری، اقامت در فضای باز یا تعهدات خانوادگی. در پس زمینه زندگی عمومی و فعالیت خلاقانه (کتاب و سخنرانی، برای نویسنده؛ کمدی فرانسه، تورها و NPT برای بازیگر) مکاتبات متقابل آنها شدت روابط آنها را نشان می دهد.
صمیمیت، تجربه کردن در کمبود و غیبت به اندازه ی تجربه کردن در رضایت متقابل، اشتیاقی سوزنده، لذت بردن از روزهای مشترک، کار مشترک و تلاش برای عشق واقعی، تدوین کامل آن و تحقق آن. تمام این ها چیزهایی است که جای جای نامه نگاری های کتاب خطاب به عشق به چشم می خورد.
می دانیم که کار آلبر کامو با تفکر و تجربه عشقش تلاقی می کند. انتشار این مکاتبات بیکران، گوشه ای از این نگرانی ثابت را نشان می دهد. ماریا کاسارس مدتها پس از درگذشت آلبر کامو گفت: «وقتی شما کسی را دوست دارید، همیشه او را دوست دارید. روزی روزگاری، ما هرگز تنها نبودیم»
چرا باید این کتاب را بخوانیم؟
کتاب خطاب به عشق، نامه‌های عاشقانۀ آلبرکامو (نویسنده و روزنامه نگار معروف فرانسوی) و معشوقه اش ماریا کاسارس می‌باشد. این دو دلداده از نویسندگان و کارگردانان و بازیگران فرانسوی و غیرفرانسوی و مکان‌های گوناگون و اتفاقات زیادی در نامه‌هایشان حرف می‌زنند و مخاطب با نوعی تاریخ غیر رسمی رودررو می‌شود. خواننده می‌تواند برداشت نویسنده را در مورد این آثار بداند؛ موضعی که شاید هیچ کدام هیچ‌گاه در هیچ مصاحبه‌ای مطرح نکرده باشند.
نامه‌های شخصیت‌های ادبی بسیار اهمیت دارند چرا که گاهی در شکل‌گیری و تکوین تفکر یک شخصیت موثر بوده است. گاهی دریچه‌ای شده است تا از چارچوب آن نگاهی به زندگی و جهان خصوصی کسانی بیندازیم؛ نگاهی بی‌نیاز از حدس و گمان. این نامه‌ها فضایی رمان‌گونه با دو راوی یا دو شخصیت ایجاد کرده‌اند که می‌توان آنها را مانند اوراقی از یک رمان مکاتبه‌ای خواند.
لابه‌لای سطرها می‌توان بخش‌هایی از تاریخ فرهنگی و اجتماعی سده‌ی بیستم فرانسه را مشاهده کرد و به نکات جذاب و مهمی رسید. سهم نامه‌های عاشقانه در این میان هیچ کم نیست و انگار بهتر از نامه‌های دیگر پرده‌ها را کنار می‌زند. که دوازده سال به طول انجامید و با گردآوری کاترین کامو منتشر شده است. چهره کاموی عاشق این‌جا، در کتاب خطاب به عشق، برای کسانی که همیشه به‌خاطر رمان‌ها و مقالات و آثار فلسفی با او مواجه شده‌اند، چهره‌ای شگفت‌آور است.
قطعا کسانی که آلبر کامو را می‌شناسند این چهره برایشان عجیب خواهد بود. در نامه‌های کتاب خطاب به عشق با زوایایی پنهان، پیدا از جهان آلبر کامو و ماریا کاسارس آشنا می‌شویم. در ابتدای آشنایی این دو، ماریا که کم‌‌سن‌و سال بود ابراز عشق آلبر را خیلی جدی نمی‌گرفت. رفتاری سبکسرانه داشت و از هر چند نامه‌ی آلبر یکی را جواب می‌داد. آلبر التماس می‌کند برایش بنویسد، بیشتر و مفصل، تا شاید آبی باشد بر آتش جان این عاشق شوریده.
بخشی از متن کتاب
این اولین بار نیست که از زمان رفتنت نامه می‌نویسم و قبلاً برایت همه چیز را کامل تعریف کرده ام، اما تو از آنها خبردار نخواهی شد مگر… خیلی دیر. من خودم را حفظ کردم، خوب حفظ کردم تا شب. وقتی ما را ترک کردی من و پیتو خیلی راه رفتیم و هنوز هم خودم را خوب نگه داشته بودم. زیبا بودم اما خیلی خراب. در لاکی که برای خودم ساخته ام فرو رفته بودم تا تسلیم نشوم.
وقتی که تنهایی به خانه برمیگشتم کم مانده بود بشکنم. اما خودم را نگه داشتم، دوباره و دوباره، تا رختخوابم. آنجا بود که یکهو فرو ریختم. خیلی هم طول کشید. امروز صبح باز با “حال مرگ” بیدار شدم، گیج و گنگ، با ذهنی خالی، اما کم کم همه چیز مرا دوباره به تو بازگرداند، با چند ضربه و نیشگون بیدار شدم. مدت زیادی در آفتاب خوابیدم، نمی‌دانم چرا مدام به وردلو فکر می‌کردم.
آفتاب و بالکن شاید، و تو که رفته ای. وردلو. آیا می‌تواند به این خاطر باشد که تو از ته قلبت درک نکرده باشی؟ هرچند واقعیتی در سرخوردگی‌ات هست؛ چیزی که حالا دیگر مصداق ندارد. مثل همان موقع رفتار کردم؛ آن موقع اما تصمیم خودم بود پذیرش اینکه با تو نباشم – سبکسری کودکانه ای که امروز وجود ندارد. آن بی خیالی که با عشق اسطوره ای غسل تعمیدش می‌دادم الان دیگر حرفی برای گفتن ندارد.
حضورت، خودت، تنت، دست‌هایت، صورت زیبایت، خنده هایت، چشمان بی نظیر براقت، صدایت، بودنت در کنارم، سرت بر گردنم، بازوانت دورم؛ این تمام چیزی است که الان به آن نیاز دارم. چیزی از طرف تو: نامۀ کوتاهت که امشب گرفتم که باعث شادی‌ام شد و نیز باعث رنجم و آن را می‌بوسیدم بدون اینکه بدانم چرا. نه ادبیات بود، نه رمانتیسم، فقط از سر میل بود، چون از طرف تو می آمد و من می‌توانستم لمسش کنم.
با این حال عزیزم، تلاش می‌کنم خودم را به جسارت و صبر مجهز کنم. فکر می‌کنم سخت ترین ماه، ماه ژوئیه باشد. ماه اول جدایی خواهد بود و امیدواری در آن همچنان پذیرش را سخت می‌کند و هیچ نشانی از تو نخواهم داشت. اما مطمئن باش که همینجا دراز می‌کشم به امید دریافت نامه اول. این طوری زمان می‌گذرد. دربارۀ درد: خوب است، نگران نباش. حتى الآن که این قدر بیچاره و بدبختم، بی هیچ چیزی از تو، بدون چیزهایت، بدون دوستانت…
نقد کتاب خطاب به عشق
کتاب پیش رو، بی‌نهایت لطیف و دوست داشتنی است. اگر از خواندن نامه‌های عاشقانه‌ی استخوان‌دار لذت می‌برید، اگر دوست دارید آلبر کامو را بهتر بشناسید، اگر از فضای دهه‌ی ۴۰ پاریس خوش‌تان می‌آید و اگر دنبال کتابی هستید که شب‌های سرد پاییز و زمستان را با آن سر کنید؛ کتابی که قلب‌تان را گرم کند و چیزهای مهم و قشنگی را بهتان یادآوری کند، خواندن کتاب خطاب به عشق را توصیه می‌کنیم.
تصور اینکه آلبر کامو می‌توانسته در پسِ شخصیت جدی‌ای که از او در کتاب‌هایش می‌شناسیم یک بُعد رمانتیکِ این چنینی داشته باشد، واقعا هیجان انگیز است. کسانی که کتاب‌های کامو را خوانده باشند بیشتر از بقیه ی خواننده های این کتاب، ازش لذت می‌برند.
این نامه‌نگاری، بی‌وقفه، به مدت دوازده سال سرشت حقیقی عشق مقاومت شکن آنها را به خوبی نشان می‌دهد. ماریا می‌نویسد: «ما همدیگر را اتفاقی دیدیم، همدیگر را باز شناختیم، تسلیم هم شدیم، عشقی آتشین از بلور ناب ساختیم، آیا به خوشبختی‌مان و آنچه نصیبمان شده حواست هست؟»
کتاب خطاب به عشق موضوعی تقریبا عاشقانه دارد و کسانی که به ژانر عاشقانه علاقه دارند می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند.
کتاب های پیشنهادی
تعداد بازدید: 1,263 بار
عنوان کتاب: خطاب به عشق
نامه های عاشقانه آلبر کامو و ماریا کاسارس
جز برترین مجموعه نامه ها
نویسنده: آلبر کامو
برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 1957
مترجم: زهرا خانلو
تعداد صفحات کتاب: 310 صفحه
زبان کتاب: فارسی
حجم فایل: 18.81 مگابایت
نوع فایل: PDF (ZIP)
منبع: شهرکتاب
