هنر رهایی از رنج

دانلود کتاب هنر رهایی از رنج pdf

کتاب هنر رهایی از رنج درباره چگونه ساکت کردن ذهن و رسیدن به سکوتی که زمینه‌ساز آزادی از رنج است، سخن می‌گوید.

شالوده‌ی این کتاب از مکتب تائویسم، بودیسم و ذن بهره گرفته است. لابه لایه سطور کتاب هنر رهایی از رنج اشاره‌های متعددی به استادان ذن و تائو و حتی مذاهب دیگر می‌شود. نویسنده؛ فرم‌های مختلف معنویت، ملکوت بهشت، آزادی یا نیروانا را همان فرار از جهان دوگانگی می‌داند.

آدیا شانتی درباره‌ی ماهیت ذهن و گذشته نگر بودنِ اطلاعات در ذهن سخن می‌گوید و برای رهایی از رنج، بی‌ذهنی را پیشنهاد می‌دهد، عبور از شلوغی ذهن، یعنی عبور از تضادها، دوگانگی‌ها و یا آنکه، همه‌ی اضداد را مانند یک کل در وجود خود حفظ کنیم.

خلاصه کتاب

کتاب هنر رهایی از رنج اثر پرمحتوایی است و می‌تواند تعالی به همراه داشته باشد. پذیرش، سکوت و باور، کلیدهایی است که این کتاب به آن اشاره می‌کند. در ادبیات و داستان‌های ما هم، رسیدن به رنجِ عمیق را سرچشمه تعالی و رشد برتر و معنوی می‌دانند. این رنج، ما را فارغ از هیاهوی دیگران و اظهارنظرها می‌کند.

آدیا شانتی از ما می‌خواهد دست از کشمکش با زندگی برداریم و کاملاً پذیرای بیداری معنوی شویم: یعنی پایان دادن به توهم و کشفِ هستی ذاتی خود. او در پانزده سالی که آموزگار معنوی بوده، متوجه شده که هرچه آموزه‌ی معنوی ساده‌تر باشد، قدرت آن برای تغییر زندگی ما بیشتر است. او، با بررسی گام‌ به‌ گام مفاهیم زیر، بینش‌های اساسی‌ای را که «انقلابی در نحوه‌ی ادراک زندگی» ایجاد می‌کنند، در اختیار ما قرار می‌دهد.

نویسنده کتاب هنر رهایی از رنج می‌گوید: اخیراً داشتم به سال‌ها تدریسم فکر می‌کردم. یکی از چیزهایی که متوجهش شده‌ام این است که تأثیرگذارترین مؤلفه‌ی هر آموزه‌ی معنوی اصول بنیادی و پایه‌های آن است؛ همچنین آن‌ها را ساده‌تر از هر چیز دیگر می‌توان فراموش کرد، چون ذهن ما، طبیعتاً گرایش دارد وارد پیچیدگی شود. ذهن اعتقاد دارد هرچه چیزی ظریف‌تر و پیچیده‌تر باشد، دقیق‌تر می‌تواند واقعیت را منعکس کند…

نویسنده کتاب هنر رهایی از رنج ادامه می‌دهد: اما من در طول سال‌ها تدریس فهمیده‌ام که بنیان‌های هر آموزه تأثیرگذارترین مؤلفه‌ی آن هستند. منظور از این بنیان‌ها مؤلفه‌های اساسی آموزه است که قدرت حقیقی را برای کمک به ایجاد تحول در زندگی ما دارند. این مشاهده یکی از انگیزه‌های اصلی برای شکل گیری این کتاب بوده است: ارائه‌ی مؤلفه‌های بنیادی آموزه‌هایم، چون همچنان آن‌ها را مهم‌ترین جنبه‌ی کارم می‌دانم.

بخش‌های ظریف‌تر و پیچیده‌تری از این آموزه‌ها وجود دارند، اما من بارها و بارها متوجه شده‌ام که آن‌ها اهمیت زیادی ندارند. ذهن ما به‌سختی این موضوع را باور می‌کند: چگونه ممکن است چیزی به‌غایت ساده آن‌قدر قدرتمند باشد؟ اما من با بررسی مؤلفه هایی اساسی اینکه چرا رنج می‌بریم و چگونه زندگی را از دریچه‌ی جدایی نگاه می‌کنیم، همچنان، می‌بینیم که این‌ها بدون شک تحول آفرین‌ترین جنبه‌های این آموزه‌اند.

اما فراسوی هر آموزه‌ای، برجسته‌ترین جنبه‌ی هر زندگیِ معنوی رحمت الهی است. رحمت الهی چیزی است که وقتی بر ما نازل می‌شود که به نوعی خودمان را حاضر ببینیم، وقتی قلب و فکرمان باز باشد و مشتاق باشیم این احتمال را بپذیریم که ممکن است چیزی را که فکر می‌کنیم می‌دانیم، ندانیم. در این وقفه‌ی ندانستن، در تعلیقِ هر گونه نتیجه گیری، مؤلفه‌ی دیگری از زندگی و واقعیت ممکن است خود را نشان دهد.

این همان چیزی است که آن را رحمت الهی می‌نامم. این همان لحظه‌ای است که می‌گوییم «آهان!»، لحظه‌ی شناخت، زمانی‌که چیزی را می‌فهمیم که قبلاً هرگز تصور آن را هم نمی‌کرده‌ایم. آموزه‌های کتاب هنر رهایی از رنج روش هایی ساده برای قرار گرفتن در معرض رحمت الهی‌اند، تا خودمان را در معرض آن نور اسرارآمیزی ببینیم که وارد آن لحظات پنهان و ساکت می‌شود.

این نور انقلابی در نحوه‌ی ادراک ما از زندگی ایجاد می‌کند، انقلابی که سهم بسزایی در کمک به پایان دادنِ رنج و کشمکشی دارد که بشر هر روزه با آن دست به گریبان است. قرار نیست آموزه‌های کتاب هنر رهایی از رنج اطلاعاتی باشند که به ذهن بسپارید، بلکه عمیقاً باید در آن‌ها تأمل کنید تا ببینید آیا می‌توانید حقیقت را در تجربه‌ی خود پیدا کنید.

بخشی از متن

در کتاب هنر رهایی از رنج می‌خوانیم: یکی از مهمترین چیزها در زندگی این است که بتوان درکی از ثباتِ درونی پیدا کرد؛ چون شالوده‌ای است که به ما اجازه می‌دهد تا ماهیت تجربه‌ی خود را کاملاً روشن و عینی ببینیم. زمانی که در زندگی خود این ثبات درونی را پیدا نکنیم، همیشه، تجربه‌ی بعدی، اتفاق بعدی، آدم بعدی یا وضعیت بعدی‌ای که با آن مواجه می‌شویم و برای ما سخت یا چالش برانگیز است به ما امر و نهی خواهد کرد.

با این حال برای بسیاری از ما رسیدن به ثبات درونی واقعی، در سطح عاطفی و فکری، بسیار دشوار است. این ثبات درونی را می‌توان به وزنه تعادل قایق تشبیه کرد. کف هر قایق یک وزنه تعادل وجود دارد که جلوی وارونه شدن قایق را در برابر باد می‌گیرد. این وزنه باعث می‌شود قایق در مسیر مستقیم حرکت کند. برای انسان نیز، این نوع وزنه‌ی تعادل یا ثبات درونی از ظرفیت قرار گرفتن در معرض سکوتی درونی نشئت می‌گیرد.

از طریق این سکوت درونی و این سکون درونی است که به نوعی ثبات می‌رسیم. طوری که دیگر ذهنیت‌های ما و شرطی شدن با چیزهایی که همه‌ی ما به ارث برده‌ایم یا آموخته‌ایم، به ما امر و نهی نکنند. برای رسیدن به این ثبات باید بتوانیم به طریقی نو گوش دهیم. در آن زمان است که می‌توانیم این سکوت درونی عمیق را تجربه کنیم. این سکوت صرفاً یک ذهن ساکت نیست، جایی که ذهن استراحت کند و شما هیجان یا احساسی را تجربه نکنید…

یا جایی که دنیای بیرون را نشنوید یا ارتباطی با آن نداشته باشید. بلکه فضایی درون جایی است که تمام تجربه ما، به طور طبیعی، آنجا اتفاق می‌افتد. این نوع دیگری از سکوت است. معمولاً وقتی می‌گویند سکوت، بلافاصله به ذهنی ساکن فکر می‌کنیم؛ ذهنی که تنها به چیزهای خوب فکر می‌کند یا ترجیحاً اصلاً فکر نمی‌کند. اما این سکون نسبی است و تمام فرم‌های سکون نسبی، نوعی احساس‌اند. (ص147 کتاب هنر رهایی از رنج)

ذهن شما ممکن است برای مدت زمانی ساکن باشد اما پس از آن کم‌کم شروع به حرکت می‌کند. هیجانات شما ممکن است برای مدتی کاملاً متعادل و تحت کنترل به نظر برسند، اما دیر یا زود، شروع به تغییر می‌کنند. هر تجربه‌ای تغییر می‌کند، چه درونی چه بیرونی. ماهیت خودِ تجربه تغییر و حرکت است و به این دلیل است که بسیاری از ما می‌بینیم داریم تا حدی از این تعادل خارج می‌شویم و حسِ خویشتنداری خود را از دست می‌دهیم.

به نظر می‌رسد کل دنیا در حال تغییر است و گویا این تغییر دارد خیلی خیلی سریع هم اتفاق می‌افتد. پس اگر در جست وجوی سکون نسبی باشیم، اگر بخواهیم کل این تغییر و حرکت را متوقف کنیم، همیشه، آماده‌ی هراس و اضطرابیم؛ چون این نوع سکون فرار است، به سختی باقی می‌ماند و ممکن است در یک آن از دست برود. برای پیدا کردن این سکون درونی:

به جای اینکه تلاش کنیم تا با انقباض یا پنهان شدن ذهن یا محیط خود را کنترل کنیم، باید حواس خود یعنی گوش دادن، احساس کردن و دیدن را کاملاً باز کنیم و رها و نامحدود بشویم. باید از تمام تجربه‌های خود استقبال کنیم: هم تجربه هایی که درون و هم آنها که بیرون از ما دارند اتفاق می‌افتند. وقتی آگاهانه از تمام تجربه‌های خود استقبال کنید، رفته رفته نوع مشخصی از سکون پدیدار می‌شود. (ص148 کتاب هنر رهایی از رنج)

اشاره‌ی من به آن سکونی است که مستقیماً با این ظرفیت مواجهه با تمام تجربه‌ها در ارتباط است، نه فقط تجربیاتی که خوشایند یا آرام بخش‌اند. حتی اگر ذهنی شلوغ داشته باشید اگر دست از قضاوت کردن ذهن خود بردارید که چرا شلوغ است، حتی اوج آن شلوغی، متوجه این سکون می‌شوید. همینطور، اگر حتی برای لحظه‌ای دست از قضاوت کردن وضعیت بیرونی، یعنی دنیایتان بردارید که چرا شلوغ یا بی‌نظم است…

نکوداشت های کتاب هنر رهایی از رنج

• نویسنده کتاب هنر رهایی از رنج تأکید می‌کند که ما سفر ادراک را نه با جدا شدن از واقعیت زندگی روزمره‌ی خود، بلکه دقیقاً با پذیرش کامل و گشودگی نسبت به همه‌ی موقعیت‌ها و احساسات و افرادی که با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم، انجام می‌دهیم.
• کتابی خیره‌ کننده، شفاف و عمیق. خواندن آن شبیه نوشیدن آب خنک برای قلب‌های تشنه‌ی جهان است.
• مسیر روشنگری امروز سرشار از مفاهیم است. آدیا شانتی با شمشیری چنان بی‌رحم و در عین حال چنان لطیف از میان آن مفاهیم می‌گذرد.
• آموزه‌های آدیا شانتی ما را به سمت آنچه که بیش از هر چیزی مشتاق آن هستیم سوق می‌دهد: درک و تجسم عشق و آگاهی که در طبیعت ماست. کتاب رهایی از رنج به طرز شگفت‌ انگیزی شفاف، ساده و قدرتمند است. این کتاب به شما یادآوری می‌کند که مبارزه را متوقف کنید و به آرامش برگردید.
• یکی از بهترین تعابیری که تا به امروز درباره‌ی ذهن‌ آگاهی پیدا کرده‌ام.

نقد کتاب هنر رهایی از رنج pdf

وقتی که در بدترین شرایط خود قرار دارید، کتاب هنر رهایی از رنج می‌تواند راهنمای ارزشمندی برای شما باشد.