هدایت خودکار

دانلود کتاب هدایت خودکار pdf

کتاب هدایت خودکار: هنر و علم بیکار نشستن، درباره شبکه حالت پیشفرض یا default network صحبت می‌کند.

شبکه پیشفرض مغز، زمانی فعال می‌شود که ما هیچ کاری نمی‌کنیم! حتی برای یک لحظه. هرچقدر بیشتر هیچ کاری نکنیم، این شبکه فعالیت بیشتر و عمیق‌تری انجام می‌دهد. در واقع ما اجتماعی بودن، خلاقیت و توسعه افکارمان را مدیون این شبکه هستیم.

کتاب هدایت خودکار و توصیه‌های اندرو اسمارت، به درد افرادی می‌خورد که نمی‌دانند به چه دلیل از بیکاری می‌ترسند و زندگی خود را پر از برنامه‌های متنوع کردند و وقت خالی برای خود نگذاشته‌اند.

خلاصه کتاب هدایت خودکار

نویسنده با دلایل علمی به شما خاطر نشان می‌کند که برای کشف قله‌های موفقیت در زندگی نیاز به استراحت کافی و بیکار نشستن دارید. فعالیت‌های زیاد نه تنها سلامت جسمی و روانی شما را به خطر می‌اندازد، بلکه فرصت خودشناسی و شکوفایی خلاقیت‌هایتان را می‌گیرد. پس به توصیه‌های اندرو اسمارت در کتاب هدایت خودکار عمل کنید!

به رغم اینکه در سراسر دنیا در مورد فعالیت‌های زیاد صحبت می‌کنند، ساعت‌های کاری رو به افزایش هستند و اکثر کتب مدیریت زمان به شما یاد می‌دهند که هر چقدر بیشتر کار کنید زودتر به نتیجه می‌رسید، اندرو اسمارت در کتاب هدایت خودکار از مزایای بیکار نشستن صحبت می‌کند، دقیقاً پیامی برعکس کل جهان!

در طول روز باید کنترل دستی زندگی‌مان را رها کنیم و وارد مرحله‌ی استراحت شویم. مغز ما در حالت بیکاری می‌داند که مقصد اصلی‌مان کجاست و قصد انجام چه کارهایی را داریم. تنها راه برای اینکه بدانیم داخل مغزمان چه اطلاعات نهفته‌ای وجود دارد این است که دست از هدایت برداریم و بیکار بنشینیم، زندگی را راحت بگیریم، برنامه‌های کاری را کنار بگذاریم و کارها را انجام ندهیم تا بدین طریق از «سرگشتگی حالت کنترل» دور شویم.

تحقیقات روان‌شناختی حاکی از آنند که انسان‌ها، به خصوص آمریکایی‌ها از بیکار نشستن می‌ترسند. از طرفی همان تحقیقات نشان می‌دهند که اگر افراد فعالیتی برای انجام دادن نداشته باشند، بیکار بودن را ترجیح می‌دهند. اکثر مردم برای تمام لحظات زندگی خود کاری را مشخص کرده‌اند و اصلاً زمان اضافی برای بیکار بودن ندارند، در صورتی که این تفکر صحیح نیست!

کتاب هدایت خودکار به شما نشان خواهد داد که بیکار بودن تنها مسیر برای رسیدن به خودشناسی است. زمانی که هیچ فعالیتی انجام نمی‌دهید مغز اطلاعاتی که در عمق ناخودآگاهتان وجود دارد را به بخش خودآگاهتان منتقل می‌کند. در این صورت چه اتفاقی در زندگی بشریت خواهد افتاد؟ جامعه‌ی امروزی از مشاغلی پر شده که ویژگی اصلی‌شان مشغول بودن است:

مشغول بودن یعنی همان چند وظیفگی، انجام امور متوالی و جابه‌‌جا شدن میان یک برنامه‌ی زمانی بیرونی! نویسنده کتاب هدایت خودکار تعریفی برخلاف مطالب گفته شده ارائه می‌دهد. این نکته را بدانید که مشغله‌ی مزمن برای مغزتان ضرر دارد و در طولانی مدت می‌تواند سلامتی‌تان را به خطر اندازد. به عبارت دیگر، مشغله زیاد منجر به از بین رفتن خلاقیت، سلامتی جسمی و روانی، خودشناسی و توانایی برقراری تعاملات اجتماعی می‌شود.

فهرست مطالب

• هیولای منفور بیکاری
• نویزِ یک نفر دیگر
• لحظات «آهان» و خودشناسی
• ریلکه و زندگی کاهلانه‌اش
• شما یک سیستم خود سازمان‌ دهید
• انقلاب یا خودکشی
• سیگنال همان نویز است
• سیستم شش سیگما نوعی صرع سازمانی است
• کار دارد این سیاره را نابود می‌کند

بخشی از متن

در کتاب هدایت خودکار می‌خوانیم: امکانش هست که علوم عصب شناسی و روان‌شناسی از بخش عمده‌ی مغز غافل مانده باشند. آزمایش‌های روان شناختی تصویربرداری از مغز طراحی شده‌اند تا میزان فعالسازی مغز را در جریان انجام تکالیف مشخص بسنجند. تا کشف کنند ساختارهای مختلف مغز، در جریان انجام آن تکالیف مشخص، دقیقاً چه کار می‌کنند.

پیش‌تر به این نکته اشاره کردم که یکی از فرض‌های غالب در علوم مغزی این است که هر نوع فعالیت مغزی که تحت تأثیر دستکاری آزمایشگاهی نباشد، فقط نویز است. شبکه‌ی حالت استراحت تا قبل از آنکه وجودش تأیید شود، معمولاً نویز یک نفر دیگر فرض می‌شد. این موضوع را با این افسانه اشتباه نگیرید که ما فقط از ده درصد مغزمان استفاده می‌کنیم. برخلاف باور عموم، علم فاش کرده است که ما از تمام مغزمان استفاده می‌کنیم.

حین انجام یک تکلیف ذهنی، مانند افزودن موردی به فهرست امور روزانه، تنها اختلالات جزئی در فعالیت جاری مغز رخ می‌دهند. به طور مثال، انرژی عصبی لازم برای فشردن یک دکمه هم‌زمان با روشن شدن چراغ قرمز در یک آزمایش، تنها جزء کوچکی (به اندازه‌ی ۰۵ درصد) از مجموع انرژی‌ای است که مغز در هر لحظه مصرف می‌کند.  از سوی دیگر، حالت پیش فرض مغز شما درصد بسیار بیشتری از مجموع انرژی مغز را استفاده می‌کند.

فهم اینکه مغز شما حین مصرف کردن آن مقدار انرژی، حین پرسه‌زنی در عالم خیال، واقعاً در حال انجام چه کاری است، دقیقاً همان چیزی است که مارکوس رایشله و سایر عصب شناسان شروع به انجامش کردند. یکی از نکات جالب توجه درباره‌ی مغز ما این است که وقتی کار به مصرف کردن انرژی می‌رسد، دقیقاً به اندازه‌ی نظام بانکداری حریص است. (ص49 کتاب هدایت خودکار)

وزن مغز، حدود دو درصد از وزن کلِ بدن را تشکیل می‌دهد، اما بیست درصد انرژی بدن را مصرف می‌کند. این میزان، معادل بیولوژیکی یک درصد است. به عبارت دیگر، مغز شما مثل یک خوکِ خودخواه است. احتمالاً به همین دلیل است که دوندگان استقامت، بعد از هشتاد کیلومتر دویدن، یا دوچرخه سواران، برای تمرین مسابقات دوچرخه سواری سرتاسر آمریکا که در آن فاصله‌ی بین کالیفرنیا تا مریلند را رکاب می‌زنند، شروع می‌کنند به توهم زدن.

به طور مثال، وقتی میزان قند خون‌تان در جریان یک فعالیت استقامتی چالش برانگیز کاهش پیدا می‌کند و کسری خواب هم دارید، خودآگاهی‌تان اولین بخش از وجودتان است که دچار مشکل می‌شود. این موضوع در حالت عمومی و به‌خصوص حین انجام تمرین‌های ورزشی برقرار است. عملیاتی که مغز انجام می‌دهد اما برای بقای آنی ما ضروری نیستند -مثل داشتن افکار منسجم- قربانی می‌شوند…

تا مغز بتواند اعمال حیاتی مثل میزان گلوکز تنفس را در جریان افت الکترولیت‌های زیستی یا آب بدن ادامه دهد. گیجی و توهم، هشدارهایی برای مغزند که به ما می‌گویند داریم به بدنمان آسیب می‌زنیم. مرحله‌ی بعدی غش کردن است. این آخرین راهکار مغز برای این است که بدن‌مان خودش را با فعالیت زیاد به کشتن ندهد، البته این روش همیشه جواب نمی‌دهد. (ص51 کتاب هدایت خودکار)

هر ساله، چندین نفر از شرکت کنندگان مسابقات ماراتن می‌میرند، چون سهواً مغز و بدن‌شان را بیشتر از حد معینی تحت فشار قرار می‌دهند. مغز به مصرف کردن سهم بالای خودش از انرژی بدن ادامه می‌دهد، برای همین است که وقتی انرژی بدن‌تان تمام می‌شود، شما به یک زامبی شل‌و ول تبدیل می‌شوید. حالا تصور کنید که «به کشتن دادن خودتان در یک مسابقه‌ی ماراتن» نسخه فشرده‌ی زندگی عادی‌تان است.

در جریان مسابقه‌ی ماراتن، وقتی به حد نهایت ظرفیت بدن‌تان برای تحمل تنش نزدیک می‌شوید، مغزتان مدام به شما هشدار می‌دهد. عضلات‌تان خسته می‌شوند و با اضطرار حس می‌کنید باید دست از دویدن بردارید. شاید گیج شوید و هوشیاری‌تان را به طور لحظه‌ای از دست بدهید. برخی افراد می‌توانند این هشدارها را نادیده بگیرند و خودشان را تا مرز بدون بازگشت تحت فشار قرار دهند. مغز شما در درازمدت…

سخن نویسنده کتاب هدایت خودکار

اندرو اسمارت در تشریح اثر خود می‌گوید: بیکار نشستن یکی از مهم‌ترین فعالیت‌ها در زندگی است. تصمیم گرفته‌ام تفکراتم را در این باب با شما به اشتراک بگذارم و امیدوارم بتوانم دیگران را هم متقاعد کنم، به‌رغم اینکه در سراسر دنیا، ساعات کاری رو به افزایش‌اند و تمام کتاب‌های مدیریتِ زمانِ موجود در بازار ادعا می‌کنند که شما می‌توانید ـ و باید ـ کار بیشتری به انجام برسانید.

پیام کتاب هدایت خودکار دقیقاً برعکس این پیام است. شما باید کار کمتری به انجام برسانید؛ در واقع، باید بیکار بنشینید. شواهد موجود در علم عصب‌ شناسی حاکی از این‌اند که مغز شما، حتی در همین لحظه، به استراحت نیاز دارد. اگرچه ذهن ما به‌شکل زیبایی، برای فعالیت چشمگیر تکامل پیدا کرده، برای اینکه بتواند به‌شکل عادی کار کند، نیاز به بیکار نشستن ـ آن هم به‌مقدار زیاد ـ دارد.»

اندرو اسمارت معتقد است که ما زیادی هدفمند و جهت‌دار هستیم؛ باید اغلب اوقات،خودمان را در حالت اتوپایلوت قرار دهیم. (منظورش از اتوپایلوت هم سیستمی است برای کنترل هواپیما، بدون وجود هیچ‌گونه اقدامی از سوی خلبان.)

نقد کتاب هدایت خودکار pdf

جدیدترین علوم اعصاب نشان می دهد که «فرهنگ اثربخشی» نه تنها بی‌اثر است، بلکه می‌تواند برای رفاه شما مضر باشد. نویسنده در کتاب هدایت خودکار به طور قانع کننده و با پشتوانه علمی بیان می‌کند که پر کردن زندگی با فعالیت در محل کار و خانه، در واقع به مغز شما آسیب می‌رساند.

اندرو اسمارت که از آموزش شش سیگما برای بهبود کارایی بازمانده است، یک نفرت خود توصیف شده از صنعت مدیریت زمان را به کتابی شوخ، آموزنده و گسترده هدایت کرده است که از جدیدترین تحقیقات در مورد مغز استفاده می‌کند.

بیشتر اوقات ما می‌خواهیم کارهای بیشتری را در زمان کمتر و کارآمدتر انجام دهیم. انجام چند کار نه تنها یک فضیلت است، بلکه یک ضرورت است. کتاب‌ هایی مانند به انجام رساندن کارها، مدیر یک دقیقه‌ای و ۷ عادت افراد بسیار موثر معمولا در صدر فهرست‌های پرفروش هستند و صنعت قابل توجهی را ایجاد کرده‌اند. اما اندرو اسمارت استدلال می کند که سست‌ها ممکن است آخرین خنده را داشته باشند!

اگه به شناخت بهتر مغز علاقه‌مندید، کتاب هدایت خودکار یک کتاب خیلی جذاب و ارزشمند برای شما خواهد بود.